بدون شک عبرت دهی یکی از روش های تربیتی است که همه پیامبران(ع) به طور عام، و پیامبر اسلام(ص) به طور خاص، آن را برای هدایت و تربیت انسانها به کار برده اند. و شاهد این مدعا تعالیم قرآن کریم است، چرا که در جای جای این کتاب آسمانی از موضوعاتی چون تاریخ اقوام و ملل و سرنوشت آنها، و شگفتیهای خلقت و سایر امور سخن به میان آمده و بر وجود عبرت در آنها تصریح شده است و حتی در مواردی بر گرفتن عبرت امر کرده است که این را میتوان به روش عبرتدهی قرآن کریم تعبیر کرد. بررسی ابعاد مختلف این روش از نگاه قرآن کریم، امری است که این مقاله در پی آن است. آنچه در این نوشتار میآید عبارت است از: ماهیت عبرت و مفهومشناسی آن در قرآن، مقومات عبرت، تعریف روش عبرتدهی، مبانی عبرت، شرایط اثر گذاری عبرت، موضوعات عبرتآموز، و درنهایت، شیوههای عبرتدهی. مقاله سعی کرده است در محدوده آیات قرآن و تفاسیر مربوطه به بررسی این امور بپردازد.
Making examples, used by all prophets (p.b.u.t) specially the prophet Mohammed (p.b.u.h) is one of the most effective methods of education to guide and train human. In many parts of holy Quran, some subjects such as history of nations and their fate and the surprises of creation has been narrated with emphasis on understanding some notes by narrated examples. The present article is to analyze the different dimensions of this method, the essence of making examples and its concept, estimators and essential of making example, the conditions in which the example leave an impression, the subjects and methods of examples from the holy Quran perspective.