ORIGINAL_ARTICLE
تبیین و نقد روششناختی فرآیند تحلیل مفهومی تربیت در پژوهش «درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران»
هدف از این تحقیق، تبیین و ارزیابی روششناختی فرایند تحلیل مفهومی «تربیت» در پژوهش «درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران» (باقری، 1389) است. تبیین این فرایند به روش تحلیل پسرونده و ارزیابی آن نیز به شیوه نقد بیرونی و درونی انجام شده است. در این راستا ابتدا تحلیل مفهومی مورد استفاده برای تعریف تربیت در این پژوهش، به لحاظ روششناختی تبیین شده که به شناسایی هفت مفروض انجامیده است. سپس این فرایند و مفروضات و نتایج آن، از وجوه متعددی و با تکیه بر پنج ملاک مورد نقد و ارزیابی واقع شدهاند. اهم مواردنقد عبارتند از: 1. بیتوجهی به جنبه ابداعی فلسفه تربیت و وجه اعتباری مفهوم تربیت؛ 2. عدم استفاده از استدلال جدلی در پردازش مفهوم تربیت؛ 3. عدم اشاره به مبانی ناظر به بیان واقعیات و حقایق فطری زندگی انسان در تعریف تربیت؛ 4. ملاحظه نکردن نیازها و جنبههای اجتماعی زندگی انسان در تعریف تربیت؛ 5. ملتزم نبودن به ملاکهای اعتباربخشی به مفاهیم تربیتی؛ 6. بیتوجهی به بسیاری از مفاهیم تربیتی قابل درج در شبکه معنایی تربیت اسلامی؛ 7. در نظر نگرفتن جنبههای ثابت و متغیر برای مفهوم تربیت؛ و 8. فراگیرنبودن تعریف پیشنهادی تربیت نسبت به ابعاد مختلف تحول آدمی.
https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_1772_341c665d5e21898af00c510eef4c259b.pdf
2021-06-22
7
37
10.30471/edu.2020.6165.2195
فلسفه تربیت اسلامی
روششناسی
تحلیل مفهومی تربیت: رویکرد لفظی و متن محور
تبیین و نقد روششناختی
خسرو باقری
علیرضا
صادقزاده قمصری
alireza_sadeqzadeh@yahoo.com
1
عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس، استادیار، دکترای تخصصی
AUTHOR
سارا
حنیفه زاده
s.hanifehzadeh@yahoo.com
2
دکترای تخصصی فلسفه تعلیم وتربیت ، دانشگاه تربیت مدرس
LEAD_AUTHOR
1. اردبیلی، فاطمه، بهشتی، سعید (1393)، «نقد و بررسی رویکرد تلفیقی در فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی (بر مبنای فلسفه اسلامی)»، اسلام و پژوهشهای تربیتی، س6، ش1، ص5−24.
1
2. اسدپور، امین (1396)، «ظرفیتهای نظریه اعتباریات علامه طباطبائی در احیای حکمت عملی»، صدرا، ش21، ص146−154.
2
3. باقری، خسرو (1374)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی (جلد اول)، چاپ سوم، تهران: انتشارات مدرسه.
3
4. باقری، خسرو (1384)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی (جلد دوم)، تهران: انتشارات مدرسه.
4
5. باقری، خسرو (1387)، هویت علم دینی، چاپ دوم، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
5
6. باقری، خسرو (1389)، درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران، جلد اول، چاپ دوم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
6
7. باقری، خسرو (1391)، تعلیم و تربیت اسلامی؛ چارچوب تئوریک وکاربرد آن؛ تهران، شورای عالی انقلاب فرهنگی هیئت حمایت از کرسیهای نظریهپردازی، نقد ومناظره.
7
8. باقری، خسرو و همکاران (1392)، رویکردها و روشهای پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت، تهران: نشر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
8
9. باقری خسرو (1392) حساب علم دینی در «هندسۀ معرفت دینی» بررسی انگارۀ علامه جوادی آملی کتاب نقد، زمستان 1392، ش69، ص75−128.
9
10. جوادی آملی، عبدالله (1382)، سرچشمه اندیشه (مجموعه مقالات و مقدمات قرآنی)، قم: اسراء.
10
11. حنیفهزاده، سارا، صادقزاده قمصری، علیرضا؛ قراملکی احد فرامرز و ایمانی محسن (1397)، «تبیینی روششناختی از فرآیند تحلیل مفهومی در فلسفه تربیت با رویکرد اسلامی بر اساس نظریه ادراکات اعتباری علامه طباطباییe»، دوفصلنامه فلسفه تربیت، ش5.
11
12. صادقزاده قمصری، علیرضا (1382)، بررسی ارتباط معرفتشناختی دانش آموزش و پرورش با تعالیم وحیانی اسلام، رساله دکترا (به راهنمایی دکتر خسرو باقری)، دانشگاه تربیت مدرس، تهران.
12
13. صادقزاده قمصری، علیرضا (1391)، «تدوین فلسفه تربیتی اجتماع متناسب با فرهنگ اسلامی و ایرانی پیش نیاز تحول اساسی در نظامهای تربیتی مدرن»، راهبرد فرهنگ، سال پنجم، بهار و تابستان 1391، ش17 و 18، ص51−92.
13
14. صادقزاده قمصری علیرضا و دیگران (۱۳۹۰)، مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران، متن مورد تأیید شورای عالی آموزش و پرورش و شورای عالی انقلاب فرهنگی (به عنوان مبنای نظری سند تحول بنیادین).
14
15. صادقزاده قمصری، علیرضا و حسنی، محمد (1397)، تبیینی از فلسفه تربیت در جمهوری اسلامی ایران، تهران: شورای عالی آموزش و پرورش.
15
16. صالح عبدالرحمان المیمان، بدریه (۱۴۲۰)، نحو تأصیل اسلامی لمفهومی التربیه واهدافها؛ دراسه فی التأصیل الاسلامی للمفاهیم. رساله ماجستیر جامعه ملک عبدالعزیز (المدینه النبویه).
16
17. صرامی، سیفالله (1385)، «جایگاه ادراکات حقیقی و اعتباری در علم اصول فقه نزد علامه طباطبایی»، پژوهش و حوزه، ش27، ص236−287.
17
18. علم الهدی، جمیله (۱۳87)، نظریه اسلامی تعلیم و تربیت، تهران: دانشگاه امام صادقj.
18
19. لطیفی، علی (1391)، تأملی بر رویکرد و روش فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی در کتاب «درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت در جمهوری اسلامی ایران»، تربیت اسلامی، ش14، ص142−164.
19
20. الکیلانی ماجد عرسان (1419 /1998)، فلسفه التربیه اسلامیه: دراسه مقارنه بین فلسفه التربیه الاسلامیه والفلسفات التربویه المعاصره، لبنان: بیروت مؤسسه الریان.
20
21. محسنی، محمد آصف (1392)، «بررسی و نقد رویکردهای اثباتی به فلسفۀ تعلیم و تربیت اسلامی در جمهوری اسلامی ایران»، اسلام و پژوهشهای تربیتی، ش10، ص39−56.
21
22. مدکور، علی احمد (1407/1987)، منهج التربیه الاسلامیه: اصوله وتطبیقاته؛ کویت؛ مکتبه الفلاح.
22
23. مرتضوی، سید محمد (1375)، اصول و روشها در نظام تربیتی اسلام، مشهد: انتشارات گلنشر.
23
24. مهدی زاده، حسین (1383)، «کاوشی در ریشه قرآنی واژه تربیت و پیامد معنایی آن»، معرفت، ش59،
24
25. همت بناری، علی (1385)، «در تکاپوی ارائه مفهومی نو از تربیت اسلامی با تأکید بر آیات و روایات»، دوفصلنامه تربیت اسلامی، دوره 2، ش 3، ص7−40.
25
26. Alavi Ahmed Alhashemi Mariam (2016), A Theory of Islamic Education for Primary and Secondary Leve s :Implications for Curriculum Development, A thesis submitted in fulfilment of the requirements for the degree of DOCTOR OF PHILOSOPHY IN EDUCATION At The British University of Doubai.
26
27. Scott. D&. Morrison M. (2006), Key Ideas in Educattional Reaserch, London, continuum.
27
ORIGINAL_ARTICLE
تبیین دلالتهای تربیتی فرایند نَسخ در قرآن
هدایتگری و تربیت انسان بهعنوان کارکرد اصلی قرآن در تمامی آیات نمود دارد. در این میان فرایند نسخ و مجموعۀ آیات ناسخ و منسوخ بهعنوان بخشی از آیات قرآن، دربردارندۀ دلالتهای تربیتی قابل توجهی است که غفلت از این نقش، سبب تصور بیهودگی، لغویت و عدم کارایی این دسته از آیات و به دنبال آن منشأ نظریۀ انکار آیات منسوخ از جانب برخی قرآنپژوهان گردیده است؛ این نوشتار با روش اکتشافی به استخراج دلالتهای تربیتی فرایند نسخ پرداخته است. مبنایِ ضعف نفس و تطور وسع انسان، اهدافِ تثبیت ایمان، رسیدن به خودآگاهی و پرورش روحیه التزام به اوامر الهی، اصلِ مدارا، فضل، تکلیف به قدر وسع، ایجاد انگیزه و روش تربیتی ترغیب و ابتلاء از مهمترین دلالتهای تربیتی فرایند نسخ میباشد.
https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_1790_c1d7f1e0075b6b3944af58d0546e790b.pdf
2021-06-22
39
59
10.30471/edu.2019.5570.2080
دلالتهای تربیتی
فرایند نسخ
نسخ در قرآن
آیات ناسخ و منسوخ
طاهره
عبداللهی
abdolahee@gmail.com
1
دانشپژوه دکتری جامعه المصطفی، مجتمع آموزش عالی بنت الهدی (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
حسین
علوی مهر
halavimehr5@gmail.com
2
دانشیار جامعه المصطفی العالمیه.
AUTHOR
محمد
داودی
mdavoudi@rihu.ac.ir
3
دانشیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
AUTHOR
* قرآن کریم.
1
*نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی.
2
1. ابنبابویه، محمدبن علی (1362)، الخصال، قم: انتشارات جامعه مدرسین.
3
2. ابنعاشور، محمد (بیتا)، التحریر و التنویر، بیروت، مؤسسه التاریخ العربی
4
3. ابنفارس، احمد (۱۴۰۴)، معجم مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
5
4. ابوالفتوح رازی، حسین بن علی (۱۴۰۸)، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج19، مشهد: پژوهش های اسلامی آستان رضوی.
6
5. اعرافی، علیرضا (۱۳۸۷)، اهداف تربیت از دیدگاه اسلام، تهران: سمت.
7
6. امین، سیده نصرت (۱۳۶۱)، مخزن العرفان فی تفسیر القرآن، تهران: نهضت زنان مسلمان.
8
7. باقری، خسرو (۱۳۹۵)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، ج1، تهران: مدرسه.
9
8. تمیمی آمدی، عبدالواحدبن محمد (۱۴۱۰)، غرر الحکم و درر الکلم، مصحح: سیدمهدی رجایی، قم: دارالکتب الاسلامیه.
10
9. جرجانی، ابوالفتوح حسینی (۱۴۰۴)، آیات الاحکام، تهران انتشارات نوید.
11
10. جمعی از نویسندگان (1385)، نظامنامه تربیتی، قم: جامعه المصطفی.
12
11. حاجی ده آبادی، محمدعلی (۱۳۷۷)، درآمدی بر نظام تربیتی اسلام، قم: دفتر تحقیقات و تدوین متون درسی.
13
12. داودی، محمد (۱۳۸۹)، تربیت دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
14
13. دهخدا، علیاکبر (1385)، لغت نامه دهخدا، انتشارات دانشگاه تهران.
15
14. راغب اصفهانی، حسین راغب (۱۴۱۲)، المفردات فی غریب القرآن، بیروت: دارالعلم الدار الشامیه.
16
15. شاذلی، سید بن قطب (۱42۵)، فی ظلال القرآن، قم: انتشارات فرهنگ اسلامی.
17
16. صادقی تهرانی، محمدحسینی همدانی، سیدمحمد حسین (1404)، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، تهران: انتشارات لطفی.
18
17. طباطبایی، سیدمحمد حسین (۱۴۱۷)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: جامعه مدرسین.
19
18. طبرسی، فضل بن حسن (۱۳۷۲)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو.
20
19. طریحی، فخرالدین (۱۳۷۵)، مجمع البحرین، تهران: کتابفروشی مرتضوی.
21
20. طنطاوی، سیدمحمد (بیتا)، تفسیر الوسیط للقرآن الکریم.
22
21. طوسی، محمدبن حسن (بیتا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
23
22. فراهیدی، خلیل بن احمد (۱۴۱۰)، کتاب العین، قم: انتشارات هجرت.
24
23. فیض کاشانی، ملامحسن (۱۴۱۸)، الأصفی فی تفسیر القرآن، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
25
24. قمی، علی بن ابراهیم (۱۴25) 1363، تفسیر القمی، بیروت: دارالشروق.
26
25. کاشانی، ملافتح اله (۱۴۲۳)، زبده التفاسیر، قم: بنیاد معارف اسلامی.
27
26. لیثی واسطی، علی بن محمد (۱۳۷۶)، عیون الحکم و المواعظ (حسین حسنی بیرجندی، مصحح). قم: دارالحدیث.
28
27. مجلسی، محمدباقر (۱۴۰۳)، بحارالانوارالجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، بیروت: دار احیاء التراث الاسلامیه.
29
28. مدرسی، سیدمحمد تقی (۱۴۱۹)، من هدی القرآن، تهران: دار محبی الحسین.
30
29. مراغی، احمد بن مصطفی (بیتا)، تفسیر المراغی، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
31
30. مصباح، مجتبی، محمود فتحعلی، و حسن یوسفیان (۱۳۹۱)، فلسفه تعلیم و تربیت، قم: مدرسه.
32
31. معرفت، محمدهادی (۱۳۹۱)، علوم قرآنی، قم: مؤسسه فرهنگی التمهید.
33
32. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران (۱۳۷۴)، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
34
* قرآن کریم.
35
*نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی.
36
1. ابنبابویه، محمدبن علی (1362)، الخصال، قم: انتشارات جامعه مدرسین.
37
2. ابنعاشور، محمد (بیتا)، التحریر و التنویر، بیروت، مؤسسه التاریخ العربی
38
3. ابنفارس، احمد (۱۴۰۴)، معجم مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
39
4. ابوالفتوح رازی، حسین بن علی (۱۴۰۸)، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج19، مشهد: پژوهش های اسلامی آستان رضوی.
40
5. اعرافی، علیرضا (۱۳۸۷)، اهداف تربیت از دیدگاه اسلام، تهران: سمت.
41
6. امین، سیده نصرت (۱۳۶۱)، مخزن العرفان فی تفسیر القرآن، تهران: نهضت زنان مسلمان.
42
7. باقری، خسرو (۱۳۹۵)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، ج1، تهران: مدرسه.
43
8. تمیمی آمدی، عبدالواحدبن محمد (۱۴۱۰)، غرر الحکم و درر الکلم، مصحح: سیدمهدی رجایی، قم: دارالکتب الاسلامیه.
44
9. جرجانی، ابوالفتوح حسینی (۱۴۰۴)، آیات الاحکام، تهران انتشارات نوید.
45
10. جمعی از نویسندگان (1385)، نظامنامه تربیتی، قم: جامعه المصطفی.
46
11. حاجی ده آبادی، محمدعلی (۱۳۷۷)، درآمدی بر نظام تربیتی اسلام، قم: دفتر تحقیقات و تدوین متون درسی.
47
12. داودی، محمد (۱۳۸۹)، تربیت دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
48
13. دهخدا، علیاکبر (1385)، لغت نامه دهخدا، انتشارات دانشگاه تهران.
49
14. راغب اصفهانی، حسین راغب (۱۴۱۲)، المفردات فی غریب القرآن، بیروت: دارالعلم الدار الشامیه.
50
15. شاذلی، سید بن قطب (۱42۵)، فی ظلال القرآن، قم: انتشارات فرهنگ اسلامی.
51
16. صادقی تهرانی، محمدحسینی همدانی، سیدمحمد حسین (1404)، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، تهران: انتشارات لطفی.
52
17. طباطبایی، سیدمحمد حسین (۱۴۱۷)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: جامعه مدرسین.
53
18. طبرسی، فضل بن حسن (۱۳۷۲)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو.
54
19. طریحی، فخرالدین (۱۳۷۵)، مجمع البحرین، تهران: کتابفروشی مرتضوی.
55
20. طنطاوی، سیدمحمد (بیتا)، تفسیر الوسیط للقرآن الکریم.
56
21. طوسی، محمدبن حسن (بیتا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
57
22. فراهیدی، خلیل بن احمد (۱۴۱۰)، کتاب العین، قم: انتشارات هجرت.
58
23. فیض کاشانی، ملامحسن (۱۴۱۸)، الأصفی فی تفسیر القرآن، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
59
24. قمی، علی بن ابراهیم (۱۴25) 1363، تفسیر القمی، بیروت: دارالشروق.
60
25. کاشانی، ملافتح اله (۱۴۲۳)، زبده التفاسیر، قم: بنیاد معارف اسلامی.
61
26. لیثی واسطی، علی بن محمد (۱۳۷۶)، عیون الحکم و المواعظ (حسین حسنی بیرجندی، مصحح). قم: دارالحدیث.
62
27. مجلسی، محمدباقر (۱۴۰۳)، بحارالانوارالجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، بیروت: دار احیاء التراث الاسلامیه.
63
28. مدرسی، سیدمحمد تقی (۱۴۱۹)، من هدی القرآن، تهران: دار محبی الحسین.
64
29. مراغی، احمد بن مصطفی (بیتا)، تفسیر المراغی، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
65
30. مصباح، مجتبی، محمود فتحعلی، و حسن یوسفیان (۱۳۹۱)، فلسفه تعلیم و تربیت، قم: مدرسه.
66
31. معرفت، محمدهادی (۱۳۹۱)، علوم قرآنی، قم: مؤسسه فرهنگی التمهید.
67
32. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران (۱۳۷۴)، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
68
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رویکرد یک دولت سکولار به «آموزشهای دینی»؛ مطالعۀ موردی آموزشهای اسلامی در کشور غنا
بازگشت قوی دین به عرصههای اجتماعی طی سالهای اخیر، آیندۀ دولتهای سکولار را به «میزان توانایی مدیریت آنها در مواجه با دینداران» گره زده است؛ برخی دولتهای سکولار ارائهی هدفمند «آموزشهای دینی» را بهترین مسیر برای همزیستی مسالمتآمیز دینداران میدانند و برخی دیگر این آموزشها را مانعی در مسیر مدرنیته معرفی میکنند که باعث بروز اختلافات و تکهتکه شدن جامعه میشود. قضاوت کلی دربارۀ وضعیت آموزشهای دینی در کشورهای سکولار نادرست است و گریزی از «مطالعه موردی کشورها» در این خصوص نیست. سؤال اصلی این نوشتار این است که «آموزههای دینی، بهویژه آموزشهای اسلامی» در کشور غنا به عنوان یکی از کشورهای پیشگام در ارائۀ آموزشهای دینی توسط دولت سکولار چگونه است؟ روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی−توصیفی است و اطلاعات مورد نیاز عمدتا با روش کتابخانهای و نیز بررسیهای میدانی جمعآوری شده است. براساس یافتههای تحقیق دولت غنا راهی بین دو رویکرد «تعلیم دربارۀ تعهد» و «تعلیم از روی تعهد» را برای ارائۀ آموزشهای دینی برگزیده است. ضمن اینکه دولت سعی میکند فعالیت مدارس و مراکز دینی را در چارچوب و ساختارهای مشخصی آزاد بگذارند. آشنایی با رویکردها و سیاستهای آموزشی این کشور، باعث ایفای نقش فعالتری در حوزه آموزش دینی برای تحقق اهداف بینالمللی جمهوری اسلامی ایران میشود.
https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_1779_1ba5dd4cee5d7b0ccf0ce22b21e429fa.pdf
2021-06-22
61
92
10.30471/edu.2020.6057.2179
غنا
آفریقا
آموزشهای دینی
مسیحیان
مسلمانان
محسن
معارفی
mohsen.nodehi@gmail.com
1
استادیار جامعه المصطفی العالمیه؛ رئیس سابق دانشگاه اسلامی غنا (1393-1398)
LEAD_AUTHOR
عبد الله بن راضی؛"الشیعة أفسدوا واقعنا بنشاطاتهم"؛ (بیتا) شبکة نور الإسلام www.islamlight.ccell.mobi.
1
مسلم محمد جودت الیوسف؛ "غانا تتألم من أنیاب التشیع فهل من مجیب"، (بی تا) صید الفوائد، www.saaid.net.
2
یوسف عمر جلو؛ "الثورة الإیرانیة فی غانا"؛ 1433؛http://www.salmajed.com.
3
"A brief history of the Ghanaian educational system"; Dutch charity organization/ www.net4kids.org.
4
"Public spending on education, total (% of government expenditure)". World Bank. Retrieved 15 January 2014/ www.worldbank.org.
5
"Religion in Education. A contribution to Dialogue or a factor of Conflict in transforming societies of European countries"; Project noNo.: 028384/ www. cordis.europa.eu.
6
Ackerman, A. B. (2003), Social Justice in a Liberal State, New Haven, CT: Yale University Press; 1980.
7
Anti, K.K. and Anum, E.B. Religion and Moral Education. (Module for Centre for Continuing Education) University of Cape Coast.
8
Al-Rayan International School/ www.aris.edu.gh/Al-Rayan International School.
9
Awuah-Nyamekye, Samuel (2011), Religious Education in A Democratic State: The Case of Ghana, Department of Religion & Human Values, University of Cape Coast, Ghana.
10
Bartkowiak, J. (1999). Fear of God: Religious education of children and the social good. In U. Narayan (Ed.), Having and Raising Children (pp. 193-207). Pennsylvania: Pennsylvania University Press.
11
Daily Graphic, Monday, 17 March 2008/ www.graphic.com.gh.
12
Education about Religions and Beliefs, United Nations Alliance of Civilizations (UNAOC)/ www.erb.unaoc.org/ Education About Religions and Beliefs – UNAOC.
13
Education Act; Act No. 47; Republic of Ghana, 1961/ www.legislation.nsw.gov.au; 1961 Education Act; Act No. 47; Republic of Ghana.
14
Ghana Education Service (GES), ministry of education ghana, Annual Reports; www.ges.gov.gh.
15
Ghana Statistical Services; www.statsghana.gov.gh
16
Hirst, P.H. (1973). Liberal education and the nature of knowledge. R.S. Peters (Ed.); The Philosophy of Education (pp. 87-111). Oxford: Oxford University Press.
17
Jackson, Robert (2012), Religion, Education, Dialogue and Conflict; Perspectives on Religious Education Research, 1st edition; Routledge.
18
Jamiatul Mubashireen, Ghana/ www.jamiatulmubashireen.org, Jamiatul Mubashireen, Ghana.
19
Kazepides, T. (1982), “Is religious education possible?”, A rejoinder to W. D. Hudson, Journal of Philosophy of Education.
20
Kazepides, T. (1983). Is religious education possible? A rejoinder to W.D. Hudson. Journal of Philosophy of Education, 17(2), 259-265.
21
Kudadjie, Narteh & Rev Joshua (1996), “Challenges facing religious education and research in Africa: the Ghana case”, Brill Online Books and Journals, Vol. 3, Issue 2. Pp. 180-193.
22
LaFollette, H., (1996), Freedom of religion and children; Children's Rights, Belmont, CA: Wadsworth.
23
Long, Fiachra (2012), “Religious Education in a Secular Society”, The Furrow, vol. 63, No. 12, pp. 603-609.
24
Madeley, John T. S. (2003), “Enyedi, Zsolt; Church and State in Contemporary Europe: The Chimera of Neutrality”, Psychology Press.
25
Madina Institute of Scince and Technology (MIST)/ www.mist.edu.gh/updates.htm, Madina Institute of Scince and Technology (MIST).
26
McLaughlin, T. H. (1984), “Parental rights and the religious upbringing of children”, Journal of Philosophy of Education, Vol.18, No.1, July 1984, pp:75-83.
27
Ministry of Education, Republic of Ghana Religious and Moral Education Curriculum for Junior High Schools; September 2019.
28
National Accreditation Board (NAB)/ www.nab.gov.gh,National Accreditation Board (NAB).
29
ODIHR Advisory Council (2007), “Toledo Guiding Principles on Teaching about Religions and Beliefs in Public Schools”, https://www.osce.org.
30
Owusu-Ansah, David & Abdulai Iddrisu and Mark Sey (2013), Islamic Learning, the State and the Challenges of Education in Ghana, Africa World Press, Inc.; First edition edition.
31
Pew Research Center (2012), “The Global Religious Landscape”, Pew Research Center’s Forum on Religion & Public Life.
32
Pew Research Center (2018), “The Age Gap in Religion Around the World”, Pew Research Center’s Forum on Religion & Public Life.
33
Pew Research Center (2014), “Global Religious Diversity”, Pew Research Center’s Forum on Religion & Public Life.
34
Quashigah, Kofi (2010), Religion and the Secular State in Ghana, University of Ghana, https://www.iclrs.org.
35
Religious and Moral Education Curriculum for Primary Schools (Basic1-6); Ministry of Education, Republic of Ghana; September 2019.
36
Tan, Charlene (2020), “Religious Education And Indoctrination”, https://www.encyclopedia.com; Updated Aug 30 2020.
37
The Educational System of Ghana; Embassy of the United states/ www.ghana.usembassy.gov; "The Educational System of Ghana “; Embassy of the United states.
38
The Ghana Islamic Society for Education & Reformation/ www.giser.org.gh/ The Ghana Islamic Society for Education & Reformation.
39
The Ministry of Education, Ghana/ www.moe.gov.gh, The Ministry of Education, Ghana.
40
The National Council for Tertiary Education (NCTE)/ www.ncte.edu.gh, the National Council for Tertiary Education (NCTE)..
41
United Nations Alliance of Civilizations/ www.unaoc.org/ United Nations Alliance of Civilizations.
42
University of Applied Management/ www.ghana.my-university.com, University of Applied Management.
43
University of Ghana/ www.ug.edu.gh, University of Ghana.
44
USAID (2008), Islamic Education sector- study Ghana, Education Development Center, Inc. (EDC), United States Agency for International Development.
45
WASSCE / WAEC (2015), Christian Religious Studies Syllabus (For Candidates in Ghana Only); https://www.larnedu.com; 2015.
46
WASSCE / WAEC Islamic Studies Syllabus (For Candidates in Ghana Only); https://www.larnedu.com; 2015.
47
Zucca, Lorenzo, A Secular Europe. Law and Religion in the European Constitutional Landscape; Oxford University Press, 2012.
48
ORIGINAL_ARTICLE
تبیین تحلیلی تربیت عبادی کودک براساس اندیشه تربیتی ابن سینا
هدف این پژوهش تبیین تربیت عبادی کودک براساس اندیشه تربیتی ابن سینا می باشد. روش تحقیق نیزتوصیفی تحلیلی از نوع تحلیل محتوا میباشد. تربیت عبادی در نگاه ابن سینا، تجلی حکمت، رحمت و نعمت عظیم خداوندی است. حکمت، از آن جهت که نظام زندگی بشر را استوار میسازد. رحمت، از آن رو که خداوند به دین داران پاداش جزیل اخروی عطا می کند. نعمت از آن جهت که انسان مقید به اوامر شرع، به معرفت عالی از جهان آفرین نائل میگردد. «هدف اولیه» تربیت عبادی، آشناکردن متربی با اعمال عبادی است. مقصد نهایی آن از نظر ابنسینا، رسیدن به قرب حق اول،ذات احدیت، معرفی گردید. زمینههای تربیت عبادی ازدواج و محیط هستند. اصول تربیت عبادی نیز شامل آشنایی متربی با اعمال عبادی و اصل اعتدال است. در رابطه با روشها میتوان از روش آمادهسازی، الگوپذیری و آشنایی با اماکن مذهبی نام برد. محتوای تربیت عبادی نیز از دید ابن سینا کلیه شعایردینی است. براساس بیانات بوعلی عوامل تربیت عبادی شامل خانواده، مدرسه و دوستان است. روش تحقیق نیز تحلیل محتوای قیاسی میباشد.
https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_1768_f264ff5232df0d8dbca62fc2a113c8db.pdf
2021-06-22
93
111
10.30471/edu.2020.6495.2245
ابن سینا
تربیت عبادی
کودک
ناهید
حیدری
nahidheidari20@yahoo.com
1
دانشگاه علامه طباطبایی، دکترای رشته فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
سعید
بهشتی
beheshti@atu.ac.ir
2
هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
علی
دلاور
delavarali@yahoo.com
3
هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
محسن
ایمانی
eimanim@modares.ac.ir
4
هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
ابن سینا، ابوعلی (1400ق)، رسائل الشیخ بوعلی سینا، رساله فی السعاده، قم: انتشارات بیدار.
1
ابن سینا، ابوعلی (1315)، روانشناسی شفا، ترجمه اکبر ابردانا سرشت، تهران: انتشارات سروش.
2
ابن سینا، ابوعلی (1377)، النفس من کتاب شفا، ترجمه حسن حسنزاده آملی، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
3
ابن سینا، ابوعلی (1391)، رساله الصلاه، ترجمه حسن ممدوحی، قم: انتشارات بیدار.
4
ابن سینا، ابوعلی (1360)، رسائل ابن سینا، ترجمه ضیاالدین دری، تهران: کتابخانه مرکزی.
5
ابن سینا، ابوعلی (1998)، رساله فی البر والاثم، المذهب التربوی عند ابن سینا، عبدالامیر شمس الدین، بیروت: الشرکه العالمیه الکتاب.
6
ابن سینا، ابوعلی (1998)، رساله فی العلم الاخلاق، عبدالامیر شمس الدین، بیروت: الشرکه العالمیه الکتاب
7
ابن سینا، ابوعلی (1367)، اشارت و تنبیهات، جلد دوم؛ منطق، ترجمه حسن ملکشاهی، تهران: سروش.
8
ابن سینا، بوعلی حسین بن عبد الله (بیتا)، عیون الحکمه، مندرج در رسائل ابن سینا، قم: انتشارات بیدار.
9
10. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1319)، ابن سینا و تدبیر منزل، ترجمه و نگارش محمد نجمی زنجانی، تهران: کتابخانه مجلس شورای اسلامی.
10
11. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1347)، تدابیر المنازل والسیاسات الاهلیه، ترجمه جعفر نقدی، بغداد: مجله المرشد.
11
12. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1363)، الاشارات و التنبیهات (متن اصلی به همراه ترجمه و شرح از حسن ملکشاهی)، تهران: انتشارات سروش.
12
13. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1377)، الهیات نجات، ترجمه یحیی یثربی، چاپ اول، تهران: نشر فکر روز.
13
14. احمدی، احمد (1384)، اصول و روشهای تربیت در اسلام، اصفهان: دانشگاه اصفهان.
14
15. آریا، امیر (1391)، معرفی آراء روانشناسی و تربیتی ابوعلی سینا با مختصر افکارش، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران: دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
15
16. اعرافی، علیرضا (1394)، آرای دانشمندان مسلمان بهویژه ابن سینا در تعلیم و تربیت اسلامی، جلد اول، چاپ اول، تهران: انتشارات سمت.
16
17. ایمان، محمدتقی و احمد کلاته ساداتی (1392)، روششناسی تحقیقات کیفی، انتشارات حوزه و دانشگاه.
17
18. جمور، فردین (1388)، تبیین مبانی ارزششناسی و انسانشناسی تربیت اخلاقی آکوئیناس و نقد آن از منظر ابن سینا، دانشگاه تربیت مدرس.
18
19. خلیلی، سمیه؛ لیلا افشار و عباس محمود (1390)، «بررسی تعلیم و تربیت اخلاقی از دیدگاه ابن سینا (یک مقاله مروری)»، فصلنامه تاریخ پزشکی، سال سوم، شماره هشتم، ص75-103.
19
20. داودی، محمد (1389)، بررسی و نقد اهداف تعلیم و تربیت در حکمت سینایی، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، شماره 21، زمستان 1392، ص 83-102.
20
21. داودی، محمد (1389)، تأملی در معنای تربیت دینی و نسبت آن با مفاهیم نزدیک، تهران: انتشارات راسخون.
21
22. دلشاد تهرانی، مصطفی (1393)، سیری در تربیت اسلامی، تهران: انتشارات دریا.
22
23. زیباکلام مفرد، فاطمه و سمیرا حیدری (1387)، «بررسی دیدگاه ابن سینا در باب تعلیم و تربیت (مبانی، اصول، اهداف، محتوا، روش)»، مجله روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، شماره3، ص 69-87.
23
24. زیباکلام مفرد، فاطمه (1380)، تعلیم و تربیت در فلسفه ابن سینا و مقایسه آن با فلسفه اثباتگرایی و عملگرایی، دانشگاه تهران: روانشناسی علوم تربیتی.
24
25. ساروخانی، باقر (1378)، روشهای تحقیق در علوم اجتماعی، اصول و مبانی، جلد اول، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی.
25
26. شجاری، مرتضی (1390)، «سعادت و رابطۀ آن با معرفت و عبادت از دیدگاه ابن سینا»، نشریه پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریز، شماره مسلسل8، ص96-115.
26
27. غفاری، حسین (1391)، «جایگاه فلسفه دین در سنت فلسفه اسلامی به روایت ابن سینا»، پژوهشنامه فلسفه دین، سال دهم، شماره دوم، ص 49-63.
27
1. ابن سینا، ابوعلی (1400ق)، رسائل الشیخ بوعلی سینا، رساله فی السعاده، قم: انتشارات بیدار.
28
2. ابن سینا، ابوعلی (1315)، روانشناسی شفا، ترجمه اکبر ابردانا سرشت، تهران: انتشارات سروش.
29
3. ابن سینا، ابوعلی (1377)، النفس من کتاب شفا، ترجمه حسن حسنزاده آملی، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
30
4. ابن سینا، ابوعلی (1391)، رساله الصلاه، ترجمه حسن ممدوحی، قم: انتشارات بیدار.
31
5. ابن سینا، ابوعلی (1360)، رسائل ابن سینا، ترجمه ضیاالدین دری، تهران: کتابخانه مرکزی.
32
6. ابن سینا، ابوعلی (1998)، رساله فی البر والاثم، المذهب التربوی عند ابن سینا، عبدالامیر شمس الدین، بیروت: الشرکه العالمیه الکتاب.
33
7. ابن سینا، ابوعلی (1998)، رساله فی العلم الاخلاق، عبدالامیر شمس الدین، بیروت: الشرکه العالمیه الکتاب
34
8. ابن سینا، ابوعلی (1367)، اشارت و تنبیهات، جلد دوم؛ منطق، ترجمه حسن ملکشاهی، تهران: سروش.
35
9. ابن سینا، بوعلی حسین بن عبد الله (بیتا)، عیون الحکمه، مندرج در رسائل ابن سینا، قم: انتشارات بیدار.
36
10.ابن سینا، حسین بن عبدالله (1319)، ابن سینا و تدبیر منزل، ترجمه و نگارش محمد نجمی زنجانی، تهران: کتابخانه مجلس شورای اسلامی.
37
11.ابن سینا، حسین بن عبدالله (1347)، تدابیر المنازل والسیاسات الاهلیه، ترجمه جعفر نقدی، بغداد: مجله المرشد.
38
12.ابن سینا، حسین بن عبدالله (1363)، الاشارات و التنبیهات (متن اصلی به همراه ترجمه و شرح از حسن ملکشاهی)، تهران: انتشارات سروش.
39
13.ابن سینا، حسین بن عبدالله (1377)، الهیات نجات، ترجمه یحیی یثربی، چاپ اول، تهران: نشر فکر روز.
40
14.احمدی، احمد (1384)، اصول و روشهای تربیت در اسلام، اصفهان: دانشگاه اصفهان.
41
15.آریا، امیر (1391)، معرفی آراء روانشناسی و تربیتی ابوعلی سینا با مختصر افکارش، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران: دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
42
16.اعرافی، علیرضا (1394)، آرای دانشمندان مسلمان بهویژه ابن سینا در تعلیم و تربیت اسلامی، جلد اول، چاپ اول، تهران: انتشارات سمت.
43
17.ایمان، محمدتقی و احمد کلاته ساداتی (1392)، روششناسی تحقیقات کیفی، انتشارات حوزه و دانشگاه.
44
18.جمور، فردین (1388)، تبیین مبانی ارزششناسی و انسانشناسی تربیت اخلاقی آکوئیناس و نقد آن از منظر ابن سینا، دانشگاه تربیت مدرس.
45
19.خلیلی، سمیه؛ لیلا افشار و عباس محمود (1390)، «بررسی تعلیم و تربیت اخلاقی از دیدگاه ابن سینا (یک مقاله مروری)»، فصلنامه تاریخ پزشکی، سال سوم، شماره هشتم، ص75-103.
46
20.داودی، محمد (1389)، بررسی و نقد اهداف تعلیم و تربیت در حکمت سینایی، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، شماره 21، زمستان 1392، ص 83-102.
47
21.داودی، محمد (1389)، تأملی در معنای تربیت دینی و نسبت آن با مفاهیم نزدیک، تهران: انتشارات راسخون.
48
22.دلشاد تهرانی، مصطفی (1393)، سیری در تربیت اسلامی، تهران: انتشارات دریا.
49
23.زیباکلام مفرد، فاطمه و سمیرا حیدری (1387)، «بررسی دیدگاه ابن سینا در باب تعلیم و تربیت (مبانی، اصول، اهداف، محتوا، روش)»، مجله روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، شماره3، ص 69-87.
50
24.زیباکلام مفرد، فاطمه (1380)، تعلیم و تربیت در فلسفه ابن سینا و مقایسه آن با فلسفه اثباتگرایی و عملگرایی، دانشگاه تهران: روانشناسی علوم تربیتی.
51
25.ساروخانی، باقر (1378)، روشهای تحقیق در علوم اجتماعی، اصول و مبانی، جلد اول، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی.
52
26.شجاری، مرتضی (1390)، «سعادت و رابطۀ آن با معرفت و عبادت از دیدگاه ابن سینا»، نشریه پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریز، شماره مسلسل8، ص96-115.
53
27.غفاری، حسین (1391)، «جایگاه فلسفه دین در سنت فلسفه اسلامی به روایت ابن سینا»، پژوهشنامه فلسفه دین، سال دهم، شماره دوم، ص 49-63.
54
ORIGINAL_ARTICLE
مؤلفههای شناختی و فراشناختی سبک زندگی عفیفانه
این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و به منظور بررسی مؤلفههای شناختی و فراشناختی سبک زندگی عفیفانه با نگرش به منابع اسلامی انجام شده است. یافتهها حاکی از آن است که آگاهی به ارزش عفاف، پاداش الهی عفیفان، آثار فردی و اجتماعی عفیف بودن، آسیبهای دوری از عفاف، نگرش صحیح به عفاف و مسایل مرتبط به آن، موانع درونی عفاف، موانع بیرونی عفاف، احکام شرعی مربوط به عفاف، عوامل و موقعیتهای بازدارنده از عفاف و روش صحیح ارضای نیازها و کنترل هیجانات از جمله مهمترین مؤلفههای شناختی سبک زندگی عفیفانه در منابع اسلامی است. همچنین، با بررسی و پایش نگرش و میزان باور به عفاف، بررسی دلایل نگرش به عفاف، تصحیح و تعمیق شناختهای مربوط به معنا و ارزش عفاف، اعتبارسنجی نگرش و باورها در مورد مسایل مرتبط با نگرش به عفاف، پایش و اصلاح ارزشها، الگوها و اهداف، پالایش پیوسته ورودیهای ذهنی و اندیشهها و دستیابی به هویت عفیف بودن، میتوان به فراشناخت سبک زندگی عفیفانه دست یافت.
https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_1817_4eda35601e8bf6a8820e429d013177be.pdf
2021-06-22
113
135
10.30471/edu.2020.6672.2280
سبک زندگی
عفاف
مؤلفههای شناختی
مؤلفههای فراشناختی
سبک زندگی عفیفانه
حسین
کارآمد
hkaramadbi@gmail.com
1
استادیار گروه علوم تربیتی مجتمع آموزش عالی علوم انسانی وابسته به جامعهالمصطفی (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
محمدعلی
عباسی
yareza1400@gmail.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی مجتمع آموزش عالی علوم انسانی وابسته به جامعهالمصطفی
AUTHOR
قرآن کریم.
1
1. ابن بابویه، محمد بن علی (1376)، الأمالی، تهران: کتابچی.
2
2. ابن بابویه، محمد بن علی (1362)، صفات الشیعه، تهران: اعلمی.
3
3. ابن بابویه، محمد بن علی (1385)، علل الشرائع، قم: کتاب فروشی داوری.
4
4. ابن بابویه، محمد بن علی (1413ق)، من لا یحضره الفقیه: تصحیح علی اکبر غفاری، قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
5
5. ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی (1385ق)، دعائم الاسلام: تصحیح آصف فیضی، قم: مؤسسه آلالبیتb.
6
6. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی (1404ق)، تحف العقول: تصحیح علیاکبر غفاری، قم: جامعه مدرسین.
7
7. ابن همام اسکافی، محمد بن همام بن سهیل (1404ق)، التمحیص، قم: مدرسه الامام المهدیg.
8
8. اللهدادی، نورالدین و سعید گودرزی (1397)، هویت و سبک زندگی، تعین بخشی سبک زندگی بر هویت قومی و ملی، تهران: اندیشه احسان.
9
9. آیزنک، مایکل و مارک کین (1389)، روانشناسی شناختی: ترجمه اکبر رهنما و محمدرضا فریدی، تهران: آییژ.
10
10. برخورداری، زینب (1392)، عفافگرایی در غرب، قم: دفتر نشر معارف.
11
11. برقی، احمد بن محمد بن خالد (1371ق)، المحاسن، تصحیح جلال الدین محدث، قم: دارالکتب الاسلامیه.
12
12. پناهی، علی احمد (1393)، سبک زندگی، همسرداری از منظر دین با رویکردی روانشناختی، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینیe.
13
13. تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد (1366)، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم: تصحیح مصطفی درایتی، قم: دفتر تبلیغات.
14
14. حلوانی، حسین بن محمد بن حسن بن نصر (1408ق)، نزهه الناظر و تنبیه الخاطر، قم: مدرسه الامام المهدیf.
15
15. حیدری چروده، مجید و مهدی کرمانی (زمستان 1389)، «رابطه باورهای زیباشناختی با تصویر ذهنی از بدن و نحوه مدیریت ظاهر در جوانان− مورد مطالعه: جوانان18 تا 30ساله ساکن شهر مشهد»؛ مجله علوم اجتماعی، مطالعات اجتماعی ایران، دوره سوم، شماره4، ص30−49.
16
16. خلجی موحد، امان اله (1381)، تربیت روان با استفاده از اصول شناختی و رفتاری؛ تهران: فراروان.
17
17. راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412ق)، مفردات الفاظ القرآن، لبنان: دارالشامیه.
18
18. رضایی، مهدی (پاییز 1391)، «تأثیر شیوه آموزش ارزشهای دینی بر تربیت منش عفاف در دانشآموزان مبتنی بر دیدگاه منش پروری توماس لیکنا»، مجله پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، سال بیستم، دوره جدید، شماره16، ص117−135.
19
19. رضوی ده جمالی، سید جمالالدین (1396)، بررسی تطبیقی روشهای درونیسازی عفاف در روانشناسی و منابع اسلامی، پایاننامه ارشد، گروه توسعه و تبلیغ فرهنگ دین، گرایش مشاوره، دانشگاه معارف اسلامی.
20
20. رنجبر، زهره سادات (1393)، جایگاه عفاف در سبک زندگی اسلامی، پایاننامه ارشد، گروه: مدرسی معارف اسلامی، گرایش آشنایی با منابع اسلامی، دانشگاه معارف اسلامی.
21
21. سالاریفر، محمدرضا؛ مهدی بیاتی، سید جمالالدین رضوی و حسن سالاریپور (1397)، درآمدی بر مبانی و روشهای روانشناختی−تربیتی عفاف و حجاب، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم: معاونت پژوهشی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
22
22. سیف، علیاکبر (1396)، تغییر رفتار و رفتاردرمانی: نظریه و روشها، تهران: دوران.
23
23. شجاعی، محمدصادق (1395)، انگیزش و هیجان، نظریههای روانشناختی و دینی، قم: جعفری.
24
24. ــــــــــ (1396)، درآمدی بر روانشناسی تنظیم رفتار با رویکرد اسلامی، قم: دارالحدیث.
25
25. شریف الرضی، محمد بن حسین (1414ق)، نهجالبلاغه: تصحیح صبحی صالح، قم: هجرت.
26
26. شلیت، وندی و نانسی لی دموس (1389)، دختران به عفاف روی میآورند: ترجمه و تلخیص سمانه مدنی و پریسا پورعلمداری، قم: دفتر نشر معارف.
27
27. صادقی بنیس، منیژه (1394)، نگرش و تغییر آن، تهران: ساوالان.
28
28. طبرسی، علی بن حسن (1385ق)، مشکاه الانوار فی غرر الاخبار، نجف: المکتبه الحیدریه.
29
29. طیبی، ناهید (1390)، عطر عفاف، نگرشی نو بر عفاف، قم: انتشارات جامعه الزهراB.
30
30. طیبینیا، موسی و حبیب احمدی (زمستان392)، «مدلیابی معادلات ساختاری حجاب و عفاف»، فصلنامه زن و جامعه، سال چهارم، شماره 4، ص45−66.
31
31. فتاحی اردکانی، محسن (1392)، عفاف در گستره زندگی، قم: مؤسسه بوستان کتاب.
32
32. فرانکن، رابرت (1388)، انگیزش و هیجان: ترجمه حسن شمس اسفندآباد، غلامرضا محمودی و سوزان امامیپور، تهران: نشر نی.
33
33. قمی مشهدی، محمد بن محمدرضا (1368)، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب: تحقیق حسین درگاهی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات.
34
34. کراجکی، محمد بن علی (1394ق)، معدن الجواهر و ریاضه الخواطر: تصحیح احمد حسینی، تهران: المکتبه المرتضویه.
35
35. کرمی، محمدتقی و سید عبدالرسول علمالهدی (تابستان 1394)، «ارتباط عفیفانه به مثابه نظریهای فرهنگی−ارتباطی»، مجله علوم اجتماعی، معرفت فرهنگی اجتماعی، شماره 23، ص27−48.
36
36. کریمی، یوسف (1385)، نگرش و تغییر نگرش، تهران: ویرایش نوری، حسین بن محمد تقی (1408ق)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم: مؤسسه آلالبیتb.
37
37. کلینی، محمد بن یعقوب (1407ق)، الکافی: تصحیح علیاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
38
38. لیثی واسطی، علی بن محمد (1376)، عیون الحکم و المواعظ: تصحیح حسین حسنی بیرجندی، قم: دارالحدیث.
39
39. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی (1403ق)، بحارالانوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
40
40. محبوبی، طاهر و علی مصطفایی (1388)، تفکر و فراشناخت، مفاهیم، نظریهها و کاربرد آن: ویراستار علمی: حسن اسدزاده، آبادان: پرسش.
41
41. مطهری، مرتضی (1368)، اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب، قم: صدرا.
42
42. مفید، محمد بن محمد (1413ق)، المقنعه، قم: کنگره جهانی هزاره شیخ مفید.
43
43. مهدوی کنی، محمد سعید (1393)، دین و سبک زندگی، تهران: دانشگاه امام صادقg.
44
44. نراقی، مهدی (1372)، علم اخلاق اسلامی: ترجمه کتاب جامعالسعادات، تألیف، ترجمه و گزینش جلالالدین مجتبوی، تهران: حکمت.
45
45. نلسون، جیمز ملوین (1395)، روانشناسی، دین و معنویت: ترجمه و تعلیقه مسعود آذربایجانی و امیر قربانی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی.
46
46. نولن−هوکسما، سوزان؛ باربارا فردریکسون، جف لافتس و ویلم وگنار (1395)، زمینه روانشناسی اتکینسون و هیلگارد: ترجمه مهدی گنجی، تهران: ساوالان.
47
47. واعظی، زینب (1395)، بررسی جایگاه عفت در ارتباطات میانفردی از منظر آیات و روایات، پایاننامه ارشد، گروه تبلیغ و ارتباطات فرهنگی، دانشکده علوم سیاسی، اجتماعی و تاریخ، دانشگاه باقرالعلومg.
48
48. Adle, Alfred (1956), Individual Psychology of Alfred Adler, London: Kegan Paul.
49
49. King, Clayton (2014), 40 Days of purity for guys, Nashville: B&H publishing group.
50
50. King, Sharie & Clayton King (2014), 40 Days of purity for girls, Nashville: B&H publishing group.
51
51. Lee, Jinyoul (2001), A grounded theory: Integration and internalization in ERP adoption and use, ETD collection for University of Nebraska – Lincoln; ProQuest Dissertations Publishing, AAI3016318. https://digitalcommons.unl.edu/dissertations/AAI3016318.
52
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر داستانهای فکری برگرفته از سیرۀ حضرت فاطمه (س) بر رشد اخلاقی دانشآموزان دختر پایۀ ششم دبستان در شهرستان شهربابک
هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تأثیر داستانهای فکری برگرفته از سیرۀ حضرت فاطمه (س) بر رشد اخلاقی دانشآموزان بوده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش شبه آزمایشی بوده و در انجام آن از طرح پیشآزمون−پسآزمون با دو گروه گواه و آزمایش استفاده شد. جامعه آماریشامل تمامی دانشآموزان دختر پایه ششم دبستان شهرستان شهربابکبوده کهبا استفاده از نمونهگیری در دسترس در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامۀ محققساخته با طیف پنج درجهای لیکرت بود. روایی پرسشنامه با استفاده از روش دلفی به دست آمد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ حاصل شد که بیانگر پایایی قابل قبول (بیش از ۸/۰) بود. مؤلفههای رشد اخلاقی عبارت بودند از: حقمداری، پذیرش مسئولیت، کمک به دیگران، راستگویی، وفای به عهد و بخشش اشتباهات دیگران. دادههای حاصل با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی و استنباطی در محیط نرمافزار spss تحلیل شدند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات، در سطح آمار توصیفی از فراوانی درصدی تراکمی، شاخص مرکزی و پراکندگی و در سطح آمار استنباطی از آزمون t مستقل و آزمون مقایسۀ میانگین t مستقل و t تک متغیره استفاده شد. با استفاده از این آزمونها رتبهبندی میانگینها به تفکیک گویههای هر یک از مؤلفههای اخلاقی صورت گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از داستانهای برگرفته از سیره حضرت فاطمه (س) در برنامه فلسفه برای کودکان و با بهرهگیری از حلقه موسوم به اجتماع پژوهشی بر رشد اخلاقی دانشآموزان تأثیر مثبت داشته است. پیشنهاد پژوهشگر استفاده از داستانهای بومی و برگرفته از فرهنگ اسلامی همراه با شخصیتهای الگو برای تربیت اخلاقی کودکان است.
https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_1890_bfbc01b8ae1a7e2e0cf3dadd06202a82.pdf
2021-06-22
137
162
10.30471/edu.2021.6897.2332
سیره حضرت فاطمه (س)
داستان فکری
رشد اخلاقی
فلسفه برای کودکان
اجتماع پژوهشی
فریبا
حسین محمدی
h.mohamadi5313@yahoo.com
1
دانش آموخته تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
LEAD_AUTHOR
علی
ستاری
alisattari@alzahra.ac.ir
2
استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی ، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
AUTHOR
هدی السادات
محسنی
sadatmohseni@alzahra.ac.ir
3
استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی ، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
AUTHOR
1. باقری، خسرو و مراد یاریدهنوی (1388)، «تبیین و بررسی جایگاه تاریخ فلسفه در برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان با تأکید بر دیدگاه هگل»، فصلنامه فرهنگ، ش69، ص11−38.
1
2. بدری گرگری، رحیم و زهرا واحی (۱۳۹۴، «تأثیر اجرای برنامۀ فلسفه برای کودکان بر رشد هوش اخلاقی دانشآموزان دختر»، کودک و تفکر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال اول، ش6، ص۱−۱۷.
2
3. جلیلیان، سهیلا؛ فریبا جلیلیان و احسان عظیمپور (۱۳۹۵)، «اثربخشی برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش توانایی حل مسئله و قضاوت»، پژوهشهاییتربیتی، ش۳۲ 101-80
3
4. زندیپور، طیبه و معصومه ژیانباقری (1385)، «نقش داستان درمانی به روش مشاوره گروهی بر رشد استدلال اخلاقی دختران نوجوان بزهکار کانون اصلاح و تربیت تهران»، دانش و پژوهش در روانشناسی، (30)، ص78−104.
4
5. ستاری، علی. (1393). نقد مبانی فلسفی فلسفه برای کودکان، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
5
6. ستاری، علی (1395)، «رویکردهاى مواجهه با برنامۀ درسى فلسفه برای کودکان و معرفى راهکار مناسب برای گاربست آن در ایران»، نوآوریهای آموزشی، 15 (58)، ص50−70.
6
7. ستاری، علی (۱۳۹۱)، «نقد و بررسی برنامه آموزش فلسفه برای کودکان از منظر حکمت متعالیه»، تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۶ (۳)، ص۸۳−۱۰۶.
7
8. شعاعکاظمی، مهرانگیز؛ آتنا میرمحمدحسین اوشانی و فرزانه نقیب (1394)؛ «رابطه آموزههای دین والدین و رشد اخلاقی کودکان دبستانی»، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، (29)، ص107−119.
8
9. شهیدی، جعفر (1394)، زندگانی حضرت فاطمهB، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
9
10. شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت آموزش و پرورش، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی (1390)، مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی جمهوری اسلامی ایران، تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی.
10
11. صفآرا، مریم؛ زهره طریقیاحسن و اصغر اخوی (1397)، «نهادینهسازی ارزشهای اخلاقی در کودکان»، مشکوه، (129)، ص92−112.
11
12. صیامیان گرجی، زهیر و زهرا سمیعی (1395)، «جایگاه فاطمهB در فرهنگ شیعیان، با تکیه بر سنخشناسی احادیث و روایات متون شیعی قرن چهارم تا ششم، 2 (33)، ص7−34.
12
13. عبداللهپور، رویا؛ ذبیح پیرانی، محمدرضا سرمدی و محمد سیفی (1389)، «تأثیر برنامه فلسفه برای کودکان (قبک) بر نگرش اخلاقی دانشآموزان و تبیین مؤلفههای آن از منظر قرآن»، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 27 (43)، ص113−143.
13
14. کارنوی، مارتین (1385)، مبانی برنامهریزی آموزشی، جهانی شدن و اصلاحات آموزشی، آنچه که برنامهریزان آموزشی باید بدانند، ترجمه علی ستاری، تهران: مدرسه.
14
15. کربن، هانری (۱۳۹۵)، ارض ملکوت، ترجمه انشاءالله رحمتی، تهران: سوفیا.
15
16. مجلسی، محمدباقر (1386)، بحارالانوار، ج2، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
16
17. ماهروزاده، طیبه، علی ستاری، زهرا ملکی. (1398). تأثیر داستانهای کلیله و دمنه بر مهارتهای تفکر انتقادی، استدلال و پرسشگری با استفاده از برنامه فلسفه برای کودکان (p4c)، 14(28)، 95-114.
17
18. نظام اسلامی، فهیمه (۱۳۹۳)، تحلیل محتوای کیفی داستانهای گلستان سعدی بهمنظور استفاده در برنامههای فلسفه برای کودکان، کرج: پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی.
18
19. نویدیان، انور؛ شهرام واحدی، اسکندر فتحیآذر و رحیم بدری گرگری (1398)، «تأثیر آموزش فلسفه برای کودکان با استفاده از داستانهای بومی در رشد اخلاقی دانشآموزان ابتدایی»، تدریسپژوهی، 7 (3)، ص54−69.
19
20. هاینز، فلیسیتی (1370)، «به سوی یک باستانشناسی در تفکر نقاد»، در دیدگاههای جدید در فلسفه تعلیم و تربیت، باقری، خسرو (ص241−280) تهران: انتشارات نقش هستی.
20
21. Amir–Moezzi, M. A,. (1999), “Fāṭema i. In History and Shiʿite Hagiography”. Encyclopædia Iranica.
21
22. Cagla, G., (2011), “Philosophy in the Early Years”, International Conference on Education & Educational Psychology (ICEEPSY 2010), Procedia Social and Behavioral Sciences, 12, 501–511.
22
23. Daniel, M. F., (2000), “Learning to think and to speak: An Account of an Experiment Involving Children Aged 3 to 5 in France and Quebec”, Thinking, 15(3), 17-25.
23
24. Gregory, M., (2009), “Ethics Education and the Practice of Wisdom”, Teaching Ethics, 9(2), 105–130.
24
25. Fisher, R., (1998), Teaching Thinking, Philosophical Inquiry in the Classroom, London: Cassle Press.
25
26. Lipman, M., (1980), Philosophy in the Classroom, U.S.A: Tample University Press.
26
27. Klemm, V., (2016), “Fāṭima bt. Muḥammad”, Encyclopaedia of Islam (3rd ed.). Leiden: E. J. Brill.
27
28. Sanjana, M. & Whitebread, D., (2004), “Philosophy for children and Moral Development in the Indian context”, Cambrige University, Retrived in: https://www.researchgate.net/publication/242193978_Philosophy_for_Children_and_moral_development_in_the_Indian_context.
28
29. Pritchard, M. S., (2000), “Moral Philosophy for Children and Character Education”, Applied Philosophy, 14(1), 13–26.
29
30. Zulkifli, H. & Hashim, R., (2020), “Philosophy for Children (P4C) in Improving Critical Thinking in a Secondary Moral Education Class”, Learning, Teaching and Educational Research, 19(2), 29-45.
30