قرآن کریم.
نهج البلاغه.
باقری، خسرو (1380)، چیستی تربیت دینی، تهران، مرکز مطالعات تربیت اسلامی.
هرست، پاول (1974)، «دنیوی کردن تربیت«، چیستی تربیت دینی، تهران: مرکز مطالعات تربیت اسلامی، ص18−39.
برنجکار، رضا (1374)، معرفت فطری خدا، تهران: مؤسسه نبأ.
جوادی آملی، عبدالله (1386)، منزلت عقل در هندسۀ معرفت دینی، تنظیم احمد واعظی، قم، اسراء (نسخه پیدیاف).
ــــــــــــــ (1375)، «انسانشناسی فطری»، حوزه و دانشگاه، س3، ش9.
خسروپناه، عبدالحسین (1386)، انتظارات بشر از دین، [بیجا]، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
رشید رضا، محمد (1303ق)، تفسیر المنار، ج9، چ2، بیروت، دار الفکر.
شیروانی، علی و همکاران (1391)، مباحثی در کلام جدید، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
صادقی، هادی (1391)، درآمدی بر کلام جدید، قم، طه و معارف.
کلینی، محمدبنیعقوب (1375)، کافی، تصحیح علیاکبر غفاری، ج1، چ6، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
مصباح یزدی، محمدتقی (1367)، معارف قرآن، قم: مؤسسۀ در راه حق.
مطهری، مرتضی (1375)، مجموعه آثار، ج4 و 6، تهران، صدرا.
Sealy, John (1985), religious education: philosophical perspective, London, George Allen & Unwin.
Halstead, J. M. (2004), "An Islamic Concept of Education", Comparative Education, Vol. 40, No. 4, .p. 517-529.
Elias, John (1995), Philosophy of Education: Classical and Contemporary, Krieger Pub. Co.