Identifying Strategies for Spreading Islamic Dress Code in University (case study: University of Agricultural Sciences and Natural Resources of Khuzestan)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Khuzestan University of Agricultural Sciences and Natural Resources

2 Associate Professor, Department of Agricultural Extension and Education, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani

Abstract

The university is a social institution that can help institutionalizing the culture of hijab and Islamic dress code; therefore, through examining and analyzing the internal and external conditions of university environments, this paper tries to identify effective strategies that spread hijab and Islamic dress code in university environments. This research was conducted in University of Agricultural Sciences and Natural Resources of Khuzestan using SWOT analysis, i.e. after selection of 220 students as sample, data was collected through a questionnaire survey. Then it was analyzed using SPSS software based on SWOT method.
According to the results of the research, the most important strength and weakness for spreading Islamic dress code in the university are and "lack of educational programs related to Islamic culture and dress code in the university,” respectively. They also considered “families who observe Islamic dress code, that affect their student children in observing Islamic culture and dress code in the university” and “teaching appropriate patterns and models of Islamic and national dresses in attractive and effective ways with the help of experts and dress designers through mass media” as the most important opportunities for the university in this field. And the most important threats from their viewpoint were “dress patterns and models advertised and shown in satellite channels that affects the clothing and make-up of women” and “misconception of Islamic dress code as a barrier to social activities and working of women.”

Keywords


 
1. افسری، ل. (1391)، [-1] «بررسی عوامل مؤثر بر ارتقاء سطح حجاب و عفاف (مورد مطالعه: دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر)»، فصلنامه علوم رفتاری، 4 (13)، ص9−33.
2. بهرام‌زاده، م[محمد2] . م. و لطفی ا. (1390)، «نقش حجاب و شناسایی علل رواج بدحجابی در بین جوانان مطالعه موردی: مراکز آموزشی شهر اهواز»، فصلنامه مطالعات بسیج، 50، ص109−124.
3. پیشوایی، فریده و مریم رضایی (1386)، «حجاب و عفاف در سیما، آسیب‌ها و راهکارها»، قم: مرکز پژوهش‌های اسلامی، صدا و سیما.
4. خواجه‌نوری، ب.؛ ع. روحانی، و س. هاشمی (1391)، «گرایش به حجاب و سبک‌های متفاوت زندگی، مطالعه موردی: زنان شهر شیراز»، جامعه‌شناسی کاربردی، 37، ص141−166.
5. خوش‌فر، غ.ر.؛ ف. باقری، س. برزگر و ل. نورمحمدی (1394)، «بررسی عوامل مؤثر بر گرایش به حجاب و راهکارهای ارتقای آن (مطالعه موردی: شهروندان شهر گرگان)»، فصلنامه‌ مطالعات اجتماعیفرهنگی، 3(4)، ص47−73.
6. رستگار، ا.؛ م.محمدی و س. نقی‌پورایوکی (1391)، «کنش اجتماعی زنان و دختران نسبت به حجاب و رابطه آن با مصرف اینترنت و ماهواره»، فصلنامه شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده (مطالعات راهبردی زنان)، 56، ص7−82.
7. رهبر، م. ت (مهر و آبان 1393)، «سبک زندگی اسلامی ایرانی و مسئله حجاب و عفاف»، ش391.
8. سواری، مسلم؛ زینب اسدی و کبری حسن‌پور (بهار و تابستان1399)، «تدوین راهبردهای توسعه اشتغال پایدار در مناطق روستایی شهرستان دلفان»، راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی، س7، ش13، ص42−53.
9. شارع‌پور، م.؛ س. ز. تقوی و م. محمدی (1391)، «تحلیل جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر گرایش به حجاب، مطالعه موردی گرایش به حجاب در بین دانشجویان دختر دانشگاه مازندران»، فصلنامه تحقیقات فرهنگی،3، ص1−29.
10. صادقیان، ا. و ع. م. ساجدی (1394)، «فلسفه حجاب و عفاف در اسلام و رابطه آن با سلامت روان در زندگی فردی و اجتماعی»، اولین همایش ملی اسلام و سلامت روان، ص1−15.
11. علوی، م.؛ ا. آقایی، ح. حسینی و م. علیگو (1395)، «ریشه‌یابی عوامل مؤثر بر توسعه فرهنگ حجاب و عفاف و ارزیابی راهبردهای نقشه مهندسی فرهنگی (رویکرد سیستمی)»، فصلنامه فرهنگیتربیتی زنان و خانواده، 11 (37)، ص7−47.
12. فاضلیان، پ (1389)، «بررسی رابطۀ نوع حجاب و میزان امنیت اجتماعی»، پژوهشنامه زنان، 2، ص65−86.
13. فتاحی‌زاده، ف. (1373)، «حجاب از دیدگاه قرآن و سنت»، قم: انتشارات دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم.
14. فرهمینی‌فراهانی[-3] ، م. (1395)، «بررسی آثار رعایت حجاب برتر در دانشگاه شاهد از دید دانشجویان، خانوادۀ آنان و اعضای هیئت علمی»، دو فصلنامه علمیپژوهشی پژوهش‌های آموزش و یادگیری، 13 (1)، ص89−103.
15. گلکار، ک. (1384)، «مناسب سازی تکنیک تحلیلی سوآت (SWOT) برای کاربرد در طراحی شهری»، نشریه صفه، 15(41)، 65−44[-4] 
16. متانی، م. (1396)، «نقش رسانه‌های جمعی در گسترش فرهنگ حجاب و عفاف بانوان»، فصلنامه علمی پژوهشی زن و فرهنگ، 8(32)، ص37−46.
17. منصوری، م. س. (1387)، «خلاصه یافته‌های طرح آسیب‌شناسی حجاب و عفاف»، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
18. مولایی، ج. و ش. یوسف‌وند (1393)، «بررسی جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر گرایش به حجاب (مطالعه موردی: دانشجویان دختر دانشگاه پیام‌نور شهر آبدانان)»، فصلنامه‌ زن و جامعه، 5(3)، ص35−46.
19. نبوی، ع.ح. و م. شهریاری (1391)، «بررسی علل ضعف پوشش در بین دانشجویان دختر و راهکارهای بهینه‌سازی آن در سطح نظر و عمل»، مجله مهندسی فرهنگی، 7 (69 و 70)، ص58−63.
20. نخعی، ز (1385)، «علل ضعف پوشش و راهکارهای بهینه‌سازی آن»، بانوان شیعه، 10، ص119−152.
21. نیلچی‌زاده، ف (1389)، «طرح بررسی راهکارهای هنجارسازی و تقویت گرایش دانشجویان به حجاب اسلامی»، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
 [-1]در صفحه 4 مقاله از این منبع استفاده شده است
 [محمد2]مطابق استاندارد مجله اصلاح شود. اسامی کامل بیاید نه مختصر
 [-3]این منبع مجددا چک شد، دارای یک نویسنده و فاقد همکار می‌باشد
 [-4]این منبع اضافه شد