Exploring the Necessity of Developing an Indigenous Model of Teaching Children to Think by Considering Mulla Sadra’s Ontological and Epistemological Assumptions

Document Type : Research Paper

Authors

1 Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University

2 Allameh Tabatabai University

3 Director of the Education Department of Allameh Tabatabai University

Abstract

The present article aims at investigating the necessity of developing an indigenous model for teaching children to think by considering the contrast of ontological and epistemological assumptions in the desirable model and existing model. This contrast has been proved by explaining the ‘realism’ of these assumptions in Mulla Sadra’s view and their non-realism in the general assumptions of the current P4C. These assumptions specify the ideal or the ‘ultimate goal’ of the class of teaching children to think, the principles of leading the class, and consequently the desirable model. In the present study, this model will include the objectives, principles, content and methods, and all of them are influenced by that ideal. According to the results of the study, in the desirable model with Mulla Sadra’s approach, the ultimate ideal in that class is realizing that “the truth as it is in its reality”, “belief in its being”, and “knowing it” will be constructible, completing and in phases, which will have a meaning, with the semantics in the system of Mulla Sadra’s thought, different from the perceptions of the existing P4C. In this study, the researcher has used the analytical-inferential method to achieve the fundamental objectives of his qualitative study.

Keywords


1. احمدی، خادم حسین (1387)، «چیستی صدق در فلسفه اسلامی»، مجله معرفت، شماره 15.
2. بهشتی، سعید (بهار 1396)، «نظریه فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی بر مبنای حکمت متعالیه (نظریه حکمت متعالیه تعلیم و تربیت) »، مفهوم‌شناسی و روش‌شناسی، قبسات، شماره 83.
3. ــــــــــــــ (1385)، فلسفه تعلیم و تربیت در جهان امروز، قبسات، شماره 39 و 40.
4. چالمرز، آلن اف (1387)، چیستی علم، ترجمه سعید زیباکلام، تهران: سمت.
5. خواجوی، محمد (1380)، ترجمه اسفار ملاصدرا، تهران: مولی.
6. زارع، فاطمه و جعفر شانظری (1392)، «معناشناسی بدیهیات از منظر سه فیلسوف مسلمان (ابن سینا، سهروردی و ملاصدرا) »، حکمت اسراء، شماره 16.
7. ستاری، علی (تابستان 1395)، «رویکردهای مواجهه با برنامه درسی فلسفه برای کودکان و معرفی راهکار مناسب برای کاربست آن در ایران»، نوآوری‌های آموزشی، شماره 58.
8. سلیمای امیری، عسگری (1393)،منطق صدرایی، شرح التنقیح فی المنطق، به سفارش مجمع عالی حکمت اسلامی، قم: انتشارات حکمت اسلامی.
9. شریعتمداری، علی (1392)، چند مبحث اساسی در برنامه‌ریزی درسی، تهران: امیرکبیر.
10. صدرالدین شیرازی، محمد (1368)، الحکمه المتعالیه فی الاسفارالعقلیه الاربعه، 9 جلدی، قم: مکتبه المصطفوی.
11. ــــــــــــــ (1361)، المشاعر، غلامحسین آهنی، تهران: مولی.
12. ــــــــــــــ (1380)، المبداء و المعاد فی الحکمه المتعالیه، مقدمه و تصحیح آشتیانی، سید جلال الدین، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، مرکز انتشارات.
13. فتحعلی و همکاران (1394)، فلسفه تعلیم تربیت اسلامی، مؤسس آموزشی و پژوهشی امام خمینیe، تهران: انتشارات مدرسه.
14. فیشر، رابرت (1392−3)، آموزش تفکر، ترجمه غلامعلی سرمد، ویرایش سوم، تهران: گاج.
15. کریمی، روح الله (1399)، گفت و گوهای فلسفی در کلاس درس، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
16. مک کال، کاترین (1391)، دگرگونه اندیشی، پرس و جوی فلسفی در دبستان و دبیرستان، ترجمه ناهید حجازی، تهران: پژواک فروزان.
17. میناگر، غلامرضا (1392)، روش‌شناسی صدرالمتالهین (استنباط معارف عقلی از نصوص دینی)،تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
18. یاری دهنوی، مراد (1394)، درآمدی بر برنامۀ فلسفه برای کودکان،تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
19. ــــــــــــ و عماد حاتمی (بهار و تابستان 1390)،«ﺗﺒﯿﯿﻦ و ﻧﻘﺪ ﭘﮋوﻫﺶ‌ﻫﺎی داﻧﺸﮕﺎهی آﻣﻮزش ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن در اﯾﺮان از ﻣﻨﻈﺮ روش ﭘﮋوﻫﺶ و ﻧﺘﺎﯾﺞ آنها»، تفکر و کودک، سال دوم، شماره اول.