* قرآن کریم
ابن‌ابی‌الحدید (1340)، شرح نهج‌البلاغه، قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی‌نجفی.
ابن‌میثم بحرانی (1375)، ترجمۀ شرح نهج‌البلاغه، ترجمۀ قربانعلی محمدی مقدم و علی‌اصغر نوایی یحیی‌زاده، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
اکبری، احمد و جهانگیر مسعودی (1393)، «فلسفه برای کودکان: رویکردهای تربیت دینی به آموزش تفکر»، پژوهش‌نامۀ مبانی تعلیموتربیت،4 (2)، ص117−136.
پریرخ، مهری؛ زهره پریرخ و زهرا مجدی (1388)، «ردپای مفاهیم فلسفی در داستان‌های کودکان: پژوهشی پیرامون شناسایی مؤلفه‌های مرتبط با آموزش تفکر فلسفی»، مطالعات کتابداری و علم اطلاعات، 16 (4)، ص57−80.
تمیمی‌آمدی، عبدالواحد (1386)،
غررالحکمو دررالکلم،ترجمۀ رسولی محلاتی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
جهانی، جعفر (1381)، «نقد و بررسی مبانی فلسفی الگوی آموزشی تفکر انتقادی ماتیو لیپمن»، علوم انسانی دانشگاه الزهرا، 12 (42)، ص35−55.
کلینی، محمد (1392)، اصول کافی، ترجمه احمد بانیور، تهران: راز توکل.
کمره‌ای، محمدباقر (1356)، منهاج‌البراعة فی شرح نهج‌البلاغه، تهران: مکتب‌الاسلامیه.
ستاری، علی (1391)، «بررسی و نقد برنامۀ فلسفه برای کودکان از منظر حکمت متعالیه»، تفکر و کودک، 3 (2)، ص1−26.
ستاری، علی (1395)، «رویکردهای مواجهه با برنامۀ درسی فلسفه برای کودکان و معرفی راهکار مناسب برای کاربست آن در ایران»،
نوآوری‌های آموزشی، 58، ص50−70.
سجادیه، نرگس (1392)، «طرحی نظری برای پرورش تفکر در دیدگاه اسلامی عمل با نگاه به برنامۀ فلسفه برای کودکان»، مطالعات معارف اسلامی و علوم تربیتی، (1)، ص41−64.
سلیمانی ابهری، هادی (1387)، «آموزش فلسفی کودکان در نظام تعلیم و تربیت اسلامی»، دانشگاه قم، 10 (1)، ص199−218.
شریف‌الرضی، محمد (1379)، نهج‌البلاغه، ترجمۀ محمد دشتى، قم: مشرقین.
صلصالى، مهوش؛ سرور پرویزى و محسن ادیب حاج باقرى (1382)، روش‌هاى تحقیق کیفى، تهران: بشرى.
عابدی، حیدرعلی (1389)، «کاربرد روش تحقیق پدیده‌شناسی در علوم بالینی»، راهبرد، 19 (54)، ص207−254.
عمادی حائری، محمد (1392)،«روش‌شناسی تحلیل متن−4: تحلیل تاریخی− تحلیل پدیدارشناختی»، گزارش میراث، ش56−57، ص11−14.
قائدی، یحیی (1382)، نقد و بررسی مبانی، دیدگاه‌ها و روش‌های آموزش فلسفه به کودکان، پایان‌نامۀ دکتری، دانشگاه تربیت معلم، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‌شناسی.
قرشی، علی‌اکبر (1385)، قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
محمدی‌پویا، فرامرز و اکبر صالحی (1393)، «تحلیل محتوای قرآن کریم براساس مفهوم تفکر انتقادی»، پژوهش علوم تربیتی از دیدگاه اسلام، 2 (3)، ص25−50.
مغنیه، محمدجواد (1424ق)، تفسیر کاشف، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
مکارم شیرازی، ناصر (1390)، پیام امام امیرالمؤمنین: شرح تازه و جامعی بر نهج‌البلاغه، قم: انتشارات امام علی‌بن‌ابیطالبg.
نقی‌پورفر، وحید (1390)، «مبانی و بسترهای تفکر و تعقل از دیدگاه اسلام»، چشم‌انداز مدیریتی، ش5، ص9−32.
نوروزی، رضاعلی و نگین درخشنده (1392)، داستان‌های فکری برای کودکان ایرانی (1)، اصفهان: نشر آموخته.
Bacder, D.I., (2016), “Pauses for Questions: why Adopt the Agambenian Characterization of Philosophy for children?”, In E. Duarte, (Ed.) philosophy of eduction (pp. 494-496). Urbana: Illonois.
Bowman, W. D., (2016), “Philosophy Hitherto: A Reply to Frodeman and Briggle”, Social Epistemology Review and Reply Collective, 5 (3): 85-91.
Colaizzi, P.F., (1978), “Psychological Research as the Phenomenologist Views it”, In R. S. Valle & M. King (Eds.), Existential phenomenological alternatives for psychology (pp. 48-71), New York: Plenum.
Fisher, R., (2003), Teaching Thinking, London: Continuum
Gregory, M., (2008), Philosophy for Children Practitioner Handbook. Montclair, NJ: Montclair State University, Institute for the Advancement of Philosophy for Children.
Lipman, M., Sharp, A. M.& Oscanyon, F. S., (1980), Philosophy in the classroom, Philadelphia: Temple University Press.
Lipman, M., (1988), Philosophy Goes to Schools, Philadelfia: Tample University Press.
Lipman, M., (2003), Thinking in Education, 2nd ed. Cambridge: Cambridge University Press.
Mercer, N.& Littleton. K., (2007), Dialogue and the Development of Children’s Thinking: A Sociocultural Approach. London: Routledge.
O'Riordan, N. J., (2014), “Swimming Against the Tide: Philosophy for Children as Counter-Cultural Practice, Education, 3-13.
SAPERE (2010), SAPERE Handbook to Accompany the Level 1 Course. 3rded. Oxford: SAPERE.
Wells, G., (1999), “Dialogic Enquiry in Education: Building on the Legacy of Vygotsky”, In Vygotskian Perspectives on Literacy Research, D. Lee, & P. Smagorinsky, (Eds.), 51-58. New York: Cambridge University Press.
)