The Skills of Reasoning in the Holy Qur'an and its Implications for the Correction or Completion of the "Philosophy for Children" Program

Document Type : Research Paper

Author

Qom Seminary

Abstract

The purpose of this research is to infer the skills of reasoning from the Holy Qur'an and to make suggestions for correcting or completing the current "philosophy for children" program.
The research method is the semantic study  of the term 'reason' using the syntagmatic and paradigmatic relations and the extraction of reasoning skills based on it.
The findings of this research are the principles and methods for developing reasoning skills, which are presented in three general topics: "being alert to signs and understanding their implications," "knowledge and cognition," and "guidance."
Based on these results, suggestions were made for the correction and completion of the "Philosophy for Children" program, such as ‘active recognition of signs’, ‘focus on the value of the useful sciences’, ‘full attention to vital sciences’, ‘familiarity with the levels of cognition and their growth or decline factors’, ‘the recognition of the spiritual heart’, ‘understanding of the wisdom and ignorance and their armies, and acquiring fundamental personality traits’, ‘being careful about the rules of speaking’, ‘the observance of class and studying rules’, ‘encouraging students to be kind and devotee’ ...
It was also suggested that similar researches should be done for all of the words related to wisdom in the Qur'an in order to arrive at a comprehensive roadmap for reasoning from Islamic viewpoint.

Keywords


* قرآن کریم.
ابن‌بابویه، محمد بن على (1362)، الخصال، چ1، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
ایمانی، معصومه؛ فرزانه تاج‌بخش و لعیا رحیم‌زاده (1394)، روش تدریس فلسفه و کودک، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
تمیمی‌آمدی‌، عبدالواحد بن محمد (1410ق)، غرر الحکم و درر الکلم، چ2، قم: دارالکتاب الإسلامی‏.
حسینی خامنه‌ای، سیدعلی (1393)، طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، چ4، تهران: مؤسسه فرهنگی ایمان جهادی.
خلعتبری، حسام‌الدین و زهرا آقاجعفری (1393)، «ارزیابی اهداف برنامه آموزش فلسفه به کودکان از دیدگاه تفکر در اندیشه اسلامی»، فلسفه و کودک، س2، ش1 و 2، ص45−70.
خمینی، سیدروح‌الله (1377)، شرح حدیث «جنود عقل و جهل»، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینیe.
راغب اصفهانی‌، حسین بن محمد (بی‌تا)، مفردات ألفاظ القرآن‏، بیروت: دارالقلم.
رشتچی، مژگان (1394)، اصول تسهیل‌گری و ویژگی‌های تسهیل‌گر حلقه کندوکاو، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ستاری، علی (1391)، «بررسی و نقد برنامه فلسفه برای کودکان از منظر حکمت متعالیه»، تفکر و کودک، س3، ش6، ص88−113.
سلیمانی ابهری، هادی (1387)، «آموزش فلسفی کودکان درنظام تعلیم و تربیت اسلامی»، فصلنامه علمیپژوهشی دانشگاه قم، س10، ش1، ص199−218.
صادقی هاشم‌آبادی، محمد و سیدمحمدکاظم علوی (1393)، «فلسفه برای کودکان»، اسلام و پژوهش‌های تربیتی، س6، ش2، ص59−78.
طباطبایی‌، سیدمحمدحسین‏ (1417ق)، المیزان فی‌ تفسیر القرآن‏، چ5، قم: دفتر انتشارات اسلامی‌ جامعۀ مدرسین حوزه علمیه قم‏.
کرمانی، سعید (1391)، معنی‌شناسی عقل در قرآن کریم، با تکیه بر نظریۀ حوزه‌های معنایی، تهران: دانشگاه امام صادقg.
کلینی‌، محمد بن یعقوب‏ (1407ق)، الکافی، چ4، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
کم، فیلیپ (1389)، با هم فکر کردن، ترجمه مژگان رشتچی و فرزانه شهرتاش، تهران: شهرتاش.
لیثی واسطی، علی‌ بن محمد (1376)، عیون الحکم و المواعظ، محقق/ مصحح: حسین حسنی‌ بیرجندی‌، قم: دارالحدیث.
مجلسی، محمدباقر (1403ق)، بحارالأنوار، بیروت: دار إحیاء التراث العربی‏.
مصطفوی، حسن (1430ق)، التحقیق فی‌ کلمات القرآن الکریم‏، چ3، بیروت: دارالکتب العلمیه.
مطهری، مرتضی (1384)، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، چ12، تهران: صدرا.
منطقی، مرتضی (1372)، روان‌شناسی تربیتی، تهران: جهاد دانشگاهی.
نوری، حسین بن محمد تقى‏ (1408ق)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم: مؤسسة آل‌البیتb.