The Educational Strategy of the Quran

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, Department of Philosophy of Education, Imam Khomeini Educational and Research Institute, Qom, Iran

Abstract

Education is a dominant aspect of human personality formation. The efforts of educators, particularly parents, aim to fulfill this fundamental truth. The upbringing of children, which represents the lifelong investment of parents, can, as Imam Sadiq (PBUH) states, serve as a valuable asset in this world and a precious reserve for the hereafter (Kulaini, 1407, vol. 8, p. 150). This is achievable only through proper planning and a correct approach. All educational schools of thought, including Islamic education, focus on this issue, making significant efforts in both theoretical and practical domains of education. Key actions include accurately explaining foundational principles, establishing proper frameworks, setting appropriate goals, defining principles and rules governing the educational process, and adopting correct methods and techniques. However, most importantly, educators continually strive to develop a comprehensive and long-term strategy to guide theoretical and practical activities toward achieving the ultimate goal of education. This strategy prevents deviation, minimizes resource wastage, and reduces costs. Such a program is referred to as an "educational strategy."
This raises the question: What strategy has been proposed and implemented in the Islamic educational system in general and the Quran specifically for this purpose? This study aims to uncover the educational strategy emphasized in the Islamic educational system, particularly in the Quran.
Using thematic interpretation methods, the research employs an exploratory study of religious texts, especially the Quranic verses. To enhance understanding, the study also utilizes the Ahl al-Bayt traditions and esteemed Quranic commentators' insights. Specific actions include examining Quranic verses, interpreting their lexicons using general and Quranic lexicons, consulting exegetical opinions, and considering the cultural context of the Quranic verses. Descriptive and exploratory studies of religious texts, thematic interpretation, and data analysis form the methodological framework for uncovering the Quran's educational strategy in this study.
The findings reveal that the educational strategy of the Quran focuses on fostering and strengthening love for Allah on the one hand and instilling awe and fear of His wrath and displeasure on the other. This dual approach is achieved through cultivating deep and accurate knowledge of Allah and the noble religious values. Undoubtedly, the Quran's process of increasing knowledge in learners is accompanied by creating the right motivation within them. The outcome of this educational process is the development of individuals who love Allah while fearing His displeasure. Such individuals, known as believers and pious individuals in Quranic culture, remain steadfast on the right path and are protected from deviation.
This educational strategy, derived from the holy Quran, provides a reliable roadmap for educational policy-making, helps identify appropriate educational methods, and addresses some educational challenges contemporary societies face.
 

Keywords


  1. * قرآن کریم

    1. ابن­فارس، ابوالحسن احمد (1404ق). معجم مقائیس اللغة. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
    2. ابن­منظور، محمد بن مکرم (1414ق). لسان العرب. بیروت: دار الفکر.
    3. اعرافی، علیرضا (1391ش). فقه تربیتی، جلد اول مبانی و پیش‌فرض‌ها. تحقیق و نگرش: سید نقی موسوی. قم: موسسه اشراق.
    4. باقری، خسرو (1389ش). الگوی مطلوب آموزش و پرورش در جمهوری اسلامی. تهران: مدرسه.
    5. باقری، خسرو (1389ش). درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی. تهران: علمی فرهنگی.
    6. باقری، خسرو (1385ش). نگاهی دو باره به تعلیم و تربیت اسلامی. تهران: مدرسه.
    7. حرانى، ابن‌شعبه حسن بن على. (1404ق). تحف العقول. قم: موسسه نشر اسلامی.
    8. داودی، محمد (1383ش). سیره تربیتی پیامبر و اهل بیتb، جلد دوم تربیت دینی. زیر نظر علیرضا اعرافی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
    9. داودی محمد، نقش معلم در تربیت دینی، زیر نظر علیرضا اعرافی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1383ش.
    10. راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1412ق). مفردات ألفاظ القرآن. بیروت: دار القلم.
    11. سیف، علی اکبر (1391ش). روان شناسی تربیتی. تهران: دانشگاه پیام نور.
    12. شاه آبادی، آیه الله میرزا محمد علی (1387ش). حدیث عشق و فطرت، مجموعه مقالات در باره آراء حکمی معرفتی آیه الله العظمی محمد علی شاه آبادیe. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
    13. شاه آبادی، آیه الله میرزا محمد علی (1386ش). رشحات البحار. تصحیح، تحقیق و ترجمه: زاهد ویسی، قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
    14. شریف الرضی، محمد بن حسین (1414ق). نهج البلاغة (للصبحی صالح). قم.
    15. شعیری، محمد بن محمد (بی‌تا.). جامع الأخبار(للشعیری). نجف.
    16. صدوق، محمد بن علی ابن­بابویه (1376ش). الأمالی ( للصدوق). تهران.
    17. طباطبایى، محمدحسین (1390ش). المیزان فی تفسیر القرآن. ج20، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
    18. طباطبایى، محمدحسین (1374ش). ترجمه تفسیر المیزان. ج20، قم: جامعه مدرسین.
    19. طریحی، فخر الدین بن محمد (1375ش). مجمع البحرین. تهران: مرتضوى.
    20. طوسى، محمد بن الحسن (1414ق). الأمالی (للطوسی).قم.
    21. غفاریان، وفا (1380ش). استراتژی اثربخش. تهران: فرا.
    22. کلینى، محمد بن یعقوب (1407ق). الکافی. تهران.
    23. گروهی از نویسندگان (1390ش). فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی. زیر نظر آیه الله مصباح یزدیe، تهران: مدرسه.
    24. مصباح یزدیe، محمد تقی (1392ش). اخلاق در قرآن. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینیe.
    25. مصباح یزدی، محمدتقی (1401ش). موانع پرواز. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینیe.
    26. مصطفوى، حسن (1368ش). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
    27. مطهری، شهید آیه الله مرتضی (1363ش). ده گفتار. قم: جامعه مدرسین.
    28. منسوب به جعفر بن محمد (1400ق). مصباح الشریعة. بیروت.
    29. منسوب به على بن موسى (1406ق). الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا. مشهد: الموتمر العالمی للامام الرضا.
    30. نقیب‌زاده، میر عبدالحسین (1379ش). نگاهی به فلسفه آموزش و پرورش. تهران: طهوری.