1. امینخندقی، مقصود و محمود سعیدی رضوانی (1390)، طرح ملی ارزشیابی برنامه درسی دین و زندگی، سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی کشور.
2. امینی، ابراهیم (1392)، اسلام و تعلیم و تربیت، قم: بوستان کتاب.
4. ایمانیپور، معصومه (1391)، «اصول اخلاق حرفهای در آموزش»، مجله ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، 5(6).
5. به پژوه، احمد (1395)، اصول برقراری رابطۀ انسانی با کودک و نوجوان، تهران: دانژه.
6. تجاسب، کامیاب (1379)، نگاه نظام آموزشی به دین (دیندانی یا دینداری)، چاپ اول، تهران: امجد.
7. حاتمزاده، علیرضا؛ طرخان، رضاعلی؛ میزانی طهرانینژاد، میترا؛ بهاره تحویلداری و امید فریبرز (1395)، (شناسایی صلاحیتهای حرفهای مربیان مراکز دولتی آموزش فنی و حرفهای شهر تهران)، پنجمین همایش ملی و چهارمین همایش بینالمللی مهارتآموزی و اشتغال، تهران: سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور.
8. حیدری، علی اشرف و عباسعلی شاملی (1389)، «بررسی نقش شخصیت و رفتارهای اخلاقی دبیران معارف اسلامی در الگوپذیری دانشآموزان مقطع متوسطه»، اسلام و پژوهشهای تربیتی، سال دوم، شماره اول، ص189−222.
9. خروشی، پوران؛ احمدرضا نصر؛ سیدابراهیم میرشاه جعفری و نعمتالله موسی پور (1396)، «بررسی رویکرد تربیت معلم شایسته براساس اسناد تحولی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران»، راهبرد فرهنگ، 10 (37)، ص163−186.
10. داودی، محمد (1385)، نقش معلم در تربیت دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
12. رهنما، اکبر؛ فرزانه طباطبایی و حمید علیین (1385)، «آسیبشناسی تربیت دینی از دیدگاه مدیران مدارس شهر تهران» مجله رفتار دانشور دانشگاه شاهد 13(21).
13. سادئی، علی (1375)، «بررسی عوامل مؤثر در ترغیب دانشآموزان به نماز»، فصلنامه تعلیم و تربیت، شماره 47.
14. سبحانینژاد، مهدی و امیررضا تژدان (1394)، «تبیین چارچوب صلاحیتهای حرفهای مربیان و استادکاران آموزش فنی و حرفهای»، مجله مطالعات برنامهریزی آموزشی، 4 (8)، ص63−88.
15. سعیدیرضوانی، محمود و تقی بینقی (1380)، «تأملی در باب تناسب نظام آموزش و پرورش رسمی با تربیت دینی»، مجله تعلیم و تربیت اسلامی.
16. شاطریان محمدی، فاطمه و زهرا سلطان عینی (1385)، «بررسی فرا تحلیل عوامل مؤثر بر موفقیت دبیران دینی و قرآن در جلب علاقهمندی دانشآموزان به این دروس»، مجلات روانشناسی و علوم تربیتی، پژوهشهای تربیت اسلامی، شماره 3، (پاییز 1385). ص115−140.
17. شحاته، حسن (1379، 1998)، «تعلیم الدین بین النظریه و التطبیق»، مجله تربیت اسلامی، ترجمه اسدی.
18. شریفزاده، بهمن (1386)، «آموزش دین در فاصله از پرورش دینی»، فصلنامه کتاب نقد، شماره 42، ص169−181.
20. عبدالهی، بیژن؛ عطیه دادجوی توکلی و غلامعلی یوسلیانی(1393)، «شناسایی و اعتبارسنجی شایستگیهای حرفهای معلمان اثربخش»، مجله نوآوریهای آموزشی، 13 (1)، 25−48.
21. عسگری، فریبا و هاجر محجوب مؤدب (1389)، «مقایسه ویژگیهای تدریس اثربخش از دیدگاه مدرسین و دانشجویان علوم پزشکی گیلان»، مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، شماره اول، ص26−33.
22. کانت، ایمانوئل (1374)، تعلیم و تربیت (اندیشههایی درباره آموزش و پرورش)، ترجمه غلامحسین شکوهی، تهران: دانشگاه تهران.
23. کرمی، مرتضی؛ فرحبخش، کیومرث؛ عباس عباسپور و غلامحسین رضایت (1395)، «کاوشی در عوامل اصلی تربیت اخلاقی: شناسایی ویژگیهای اخلاقی الگو مبتنی بر بافتشناسی عمل تربیت» (مطالعه موردی بافت استادان، مربیان و مدیران آموزشی یک دانشگاه سازمانی)، فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، سال 24، دوره جدید، شماره 30، ص113−138.
24. کریمی، عبدالعظیم (1376)، «تربیت بیرونی مانع تربیت درونی است»، رشد معلم، شماره 132، ص44−46.
25. کیومرثی، فیروز؛ کامبیز کامکاری و شهره شکرزاده (1388)، «ویژگیهای مطلوب استادان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر از دیدگاه دانشجویان»، فصلنامه اندیشههای تازه در علوم تربیتی، 4(3).
26. لیاقتدار، محمدجواد؛ جعفر شانظری و معصومه مسلمی (1387)، «بررسی ویژگیهای علمی، حرفهای و شخصیتی اساتید دروس معارف اسلامی از دیدگاه دانشجویان شهر کرمان»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، 7(15)، ص57−84.
28. محمدی، مجید (1373)، آسیبشناسی دینی، چاپ اول؛ تهران: نشر تفکر.
29. محمدی، مژگان (1382)، «رویکرد کلی به آسیبشناسی تعلیم و تربیت»، مجموعه مقالات همایش آسیبشناسی تربیت دینی در آموزش و پرورش، ج1، تهران: محراب قلم.
30. مطلبیفرد، علیرضا؛ نوه ابراهیم، عبدالرحیم و ابراهیم محسنزاده (1390)، «بررسی و شناسایی نشانگرهای حرفهای و اخلاقی در آموزش و تدریس از نقطه نظر دانشجویان کارشناسی ارشد»، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، 6(4).
31. معروفی، یحیی؛ یوسفزاده، محمدرضا؛ محترم قبادی و عبداله افشار (1392)، «بررسی سطح توانمندی شغلی مربیان پرورشی دوره ابتدایی و راهکارهای توسعه آن»، مجله دانشور رفتار، 20(3)، ص163−178.
32. مقدم بدری (1363)، کاربرد روانشناسی در آموزشگاه، تهران: سروش.
33. ملکی، حسن (1382)، دین و برنامه درسی، تهران: انجمن اولیا و مربیان.
34. منصوری، مهشید (1372)، مقایسه نظرات دانشجویان کارشناسی ارشد و کارشناسی رشته کتابداری دانشگاههای دولتی تهران در مورد یک استاد خوب دانشگاهی، پایاننامه دوره کارشناسی ارشد.
35. مهدوی هزاوه، منصوره؛ ملکی، حسن؛ محمود مهرمحمدی و عباس عباسپور (1395)، «حیات طیبه، چشماندازی برای تربیت کودکان: ارائه چارچوب مفهومی برای تبیین ویژگیهای معلم دوره ابتدایی»، فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، سال 24، دوره جدید، شماره 30، ص139−167.
36. مهرام، بهروز (1388)، نقش مؤلفههای برنامه درسی در هویت دینی دانشجویان، همایش تربیت دینی در جامعه معاصر.
38. نساجی زواره (1388)، «آسیبشناسی تربیت دینی دانشآموزان»، همایش تربیت دینی در جامعه اسلامی معاصر، مقالات برگزیده قم، مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، ص497−522.
39. نیکخواه، هدایتالله (1380)، سنجش دینداری جوانان و عوامل مؤثر بر آن (دانشآموزان سال سوم و پیش دانشگاهی شیراز)، پایاننامه کارشناسی ارشد پژوهشگری اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی.
40. Arnona, S., and Reichelb, N., (2007),“Who is the ideal teacher? Am I? Similarity and difference in perception of students of education regarding the qualities of a good teacher and of theirown qualities as teachers”, Teachers and Teaching: theory and practice, Vol. 13, No. 5, pp. 441-464.
41. Strike, K., A, Haller, E.J. & Soltis, J.F. (2005), The ethics of school administration, NewYork and London: Teacher College.