اهداف واسطی "تربیت" در دوران کودکی بر اساس رویکرد اسلامی عمل

شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه تهران و عضو انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران

2 عضو انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران

3 عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و عضو انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران

چکیده

پژوهش حاضر بر آن است تا با مفروض انگاشتن نظریه اسلامی عمل و چارچوب انسان شناختی آن، تصویری از دوران کودکی و اهداف فعالیت‌های تمهیدی در آن فراهم آورد. روش مورد استفاده، روش بسط مفهومی است. در این راستا، ابتدا در تحلیلی استعلایی، شرط‌های ضروری اهداف واسطی تربیت،استنباط شده و تلاش شده تا از میان آن‌ها، آن دسته از شرط‌هایی که در دوران کودکی امکان تحقق دارند، در مقام اهداف تمهید در دوران کودکی تبیین شوند. برخی از این اهداف از این قرارند: سلامت، پاکی و قوت جسم، آشنایی اولیه با آموزه‌های دینی شامل پیام‌های انسانی، مفاهیم، مناسک و مظاهر دین، افزایش قابلیت انتخاب و دست­ورزی با امیال درونی و افزایش گرایش معطوف به مصادیق خیر.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Mediational goals of education in childhood based on Islamic action approach

نویسندگان [English]

  • Narges Sajadieh 1
  • Mohammad Reza Madanifar 2
  • Khosro Bagheri 3
1
2
3
چکیده [English]

 
This research is an attempt  to provide a picture of childhood and  the aims of device activities through presupposing Islamic action approach and the anthropological  framework. The methodology of the research is conceptual generalization. To this aim, firstly, necessary conditions of mediational goals are inferred through elevation analysis in order to  elucidate the those childhood conditions that can be actualized. Some of the goals are as follows: health, purity and power of the body, initial familiarity with religious teachings such as human messages, concepts, customs, and  manifestation of religion, increasing the capability of selection, fondling with internal wills, and increase in tendency toward benevolence.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Childhood
  • goals
  • education
  • device
  • Islamic action theory
اهداف مصوب آموزش و پرورش (1377)، سند رسمی آموزش و پرورش، تهران: سازمان پژوهش وزارت آموزش و پرورش.
باقری، خسرو (1382 الف)، تدوین مبنای انسان‌شناختی اسلام برای علوم انسانی، تهران: پژوهشکده تعلیم و تربیت.
باقری، خسرو (1382 ب)، هویت علم دینی، تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
باقری، خسرو (1387)، درآمدی بر فلسفه تعلیم وتربیت جمهوری اسلامی ایران (اهداف، اصول، مبانی وروش‌ها)، ج1، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
باقری، خسرو (1389)، درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران (فلسفه برنامه درسی)، ج2، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
باقری، خسرو (1380)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، تهران: انتشارات مدرسه.
باقری، خسرو (1391)، نوآوری: تعلیم و تربیت اسلامی (چارچوب تئوریک و کاربرد آن)، تهران: هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی.
باقری، خسرو؛ سجادیه، نرگس؛ توسلی، طیبه (1389)، رویکردها و روش‌های پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
پالمر، ریچارد (1377)، علم هرمنوتیک، ترجمه سعید حنایى، تهران: هرمس.
پیاژه، ژان؛ اینهلدر، باربل (1388)، روان‌شناسی کودک، ترجمه زینت توفیق، چاپ دهم، تهران: نشر نی.
حسنی، محمد (1389)، «نقد الگوی هدف‌گذاری در سند برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران»، مجله مطالعات برنامه درسی، (3) 18، ص89−119.
سیف، علی‌اکبر (1379)، روان‌شناسی پرورشی (روان‌شناسی یادگیری و آموزش)، ویرایش پنجم، تهران: نشر آگاه.
طباطبایی، سید‌محمد‌حسین (13۶3)، تفسیر المیزان، ترجمه سید‌محمد‌باقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
کالینگوود، آر. جی. (1385)، مفهوم کلی تاریخ، ترجمه علی‌اکبر مهدیان، تهران: نشر اختران.
کومبز، جی. آر و دانیل، ال بی (1387)، پژوهش فلسفی: تحلیل مفهومی، ترجمه خسرو باقری، در شوبرت و همکاران، روش‌شناسی مطالعات برنامه درسی، ترجمۀ محمود مهرمحمدی و همکاران، تهران: انتشارات سمت.
مطهری، مرتضی (1369)، شرح مبسوط منظومه، چاپ ششم، تهران: انتشارات حکمت.
مهرمحمدی، محمود؛ نیکنام، زهرا و سجادیه، نرگس (1387)، «اشکال بازنمایی و شناخت در برنامه درسی: بازکاوی نظریه کثرت‌گرایی شناختی»، فصلنامه تعلیم و تربیت، ش95، ص29−52.
هدایتی، مهرنوش (1390)، «فلسفه برای کودکان و کنترل پرخاشگری»، دوفصلنامه تفکر و کودک، ش3، ص109−134.
Alport, G. (1968), The Person in psychology. Boston: Beacon Press.
Aristotle (1881), Nicomachian ethics, Peters (Trans), London: PKP.
Barrow, R. & Woods, R. (1985), An introduction to philosophy of education, London: Routledge.
Brown, Elizabeth (1997), The quest for whole sight or seeing with the eye of the mind and the eye of the heart: Aplace for imagination in moral education. (unpublished Master of Arts’ Thesis). Montreal: McGill University.
Carlozzi, A. F. , Gaa, J. P. & Liberman, D. B. (1983), Emphathy anf ego development. Journal of Counseling Psychology, Vol. 30, N. 1, 113-116.
Copley, T. (2008), Non-indoctrinatory religious education in secular cultures, Religious Education, 100(1), 22-31.
Dewey, J. (1938), Experience and education,New York: Collier Book.
Egan, K. (1992), Imagination in teaching and learning : Age 8:15 , London: Routledge.
Eisner, E. W (1998), The kind of schools we need: Personal essays. Portsmouth: Heinemann.
Goswami, U (2010), Phonology, reading and reading difficulty. In K. Hall, U. Goswami, C. Harrison, S. Ellis and J. Soler (Eds) Interdisciplinary Perspectives on Learning to Read: Culture, Cognition and Pedagogy. London: Routledge.
Johnson, M. (1994), Moral imagination. Chicago: The University of Chicago Press.
Jie, Lu & Desheng, Gao (2004), New directions in the moral education curriculum in chiness primary schools, Journal of Moral Education, 33(4), 495-510.
Lefrancois, G. R. (1979), Psychology for teaching. Belmont: Wadsworth Publishing Company.
Montessori, M.(1964), Dr. Montessori’s own handbook, Massachusetts: Robert Bentley, Inc.
Piaget, J. (1932), The moral judgment of the child. London: Routledge and Paul Ltd.
Piaget, J. (1960), The child’s conception of the world. Totowa and N.J: Littlefield, Adams & Co.
Piaget, J. (1973), The child and reality; problems of genetic psychology. New York: Grossman Publishers.
Stern, R. (2004), Does ‘ought’ imply ‘can’ and did Kant think it does?. Utilitas, Vol. 16, N. 1, 42-61.
Victorian Curriculum and Assessment Authority (2008), Analysis of curriculum/learning for the early years (Birth to age 8). Available at www.vcaa.vic.edu.au/documents/earlyyears/analysiscurriclearningfwsappend.At 4/11/2015.